فهرست مطالب

دیگو مارادونا diego maradona او در ۳۰ اکتبر ۱۹۶۰ در شهر لانوس، آرژانتین متولد شد و در ۲۵ نوامبر ۲۰۲۰ درگذشت. مارادونا به عنوان اسطوره فوتبال آرژانتین و جهان شناخته می‌شود. در این نوشته وب سایت مجله خبری لیورپول شما را با بیوگرافی دیگو مارادونا ، ستاره با استعداد فوتبال جهان، آشنا خواهد کرد، ما را همراهی کنید.

نام دیگو آرماندو مارادونا
تولد 30 اکتبر 1960
همسران کلودیا ویافانیه ، روکیو اولیوا ، ورونیکا
فرزندان 8
قد ۱65 سانتی‌متر
ملیت آرژانتین
پست مهاجم

بیوگرافی دیگو مارادونا

دیگو آرماندو مارادونا، متولد ۳۰ اکتبر ۱۹۶۰، یکی از پرافتخارترین و تأثیرگذارترین بازیکنان تاریخ فوتبال آرژانتین و جهان به‌شمار می‌رود. او که عنوان بهترین بازیکن قرن بیستم از سوی فیفا را نیز دریافت کرده بود، زندگی حرفه‌ای‌اش سرشار از افتخارات ورزشی، لحظات به‌یادماندنی و همچنین حواشی پرتعداد خارج از دنیای فوتبال بود. داستان زندگی مارادونا، ترکیبی از نبوغ، شهرت جهانی و جنجال‌های شخصی است که او را به یکی از ماندگارترین چهره‌های تاریخ ورزش تبدیل کرده است.

دیگو مارادونا کیست 

نام کامل : دیگو آرماندو مارادونا

متولد : 30 اکتبر 1960 میلادی

محل تولد : آرژانتین

دیگو مارادونا چه کسی هست 

پسر طلایی فوتبال آرژانتین، دیگو مارادونا، در خانواده‌ای پرجمعیت و کم‌برخوردار در حاشیه‌های شهر لانوس متولد شد. خانواده‌اش با دشواری‌های مالی و شرایط زندگی نه‌چندان مساعد دست‌وپنجه نرم می‌کردند.

مارادونا چه کسی هست 

با این حال، استعداد شگفت‌انگیز دیگوی کوچک در کنترل توپ و اجرای حرکات نمایشی، خیلی زود توجه دیگران را جلب کرد و امیدی تازه برای بهبود زندگی خانواده‌اش رقم زد.

بچگی دیگو مارادونا

با اینکه دیگو مارادونا در دوران حرفه‌ای فوتبالش همواره با حاشیه‌ها و جنجال‌های فراوان همراه بود، اما پیش از ورود به دنیای ستارگان فوتبال، زندگی ساده‌ای در کنار خانواده‌اش داشت. او در خانه‌ای محقر زندگی می‌کرد و همان‌جا بود که – به گفته نزدیکانش از جمله پرس – رؤیاهای بزرگ خود را در ذهن می‌پروراند.

کودکی دیگو مارادونا

کودکی دیگو مارادونا

اتاقی که دیگو در آن می‌خوابید ساده و بی‌آلایش بود، و سرویس بهداشتی در خارج از خانه قرار داشت. در زمستان، سرمای هوا رفت‌وآمد به حیاط را برای اعضای خانواده دشوار می‌کرد. با این حال، دیگو همیشه خود را متعلق به خانواده می‌دانست و حتی با وجود شهرت و موفقیت، پیوند او با خانواده‌اش هیچ‌گاه گسسته نشد.

نوجوانی دیگو مارادونا

خانه نوجوانی دیگو مارادونا او پنجمین فرزند از میان هشت فرزند دیگو مارادونا پدر و دونا توتا مادرش بود. خانواده‌ی او با وجود وضعیت مالی نامناسب، زندگی‌ای سرشار از محبت، همدلی و صمیمیت داشتند.

زندگینامه دیگو مارادونا

دیگو مارادونا در خانواده‌ای کم‌درآمد چشم به جهان گشود و از همان دوران کودکی علاقه‌ای عمیق به فوتبال نشان داد. او در سنین پایین به تیم نوجوانان باشگاه آرژانتینوس جونیورز پیوست و در ۱۶ سالگی نخستین بازی حرفه‌ای خود را برای این تیم انجام داد.

زندگینامه مارادونا

استعداد و مهارت‌های بی‌نظیرش باعث شد خیلی زود درخشیده و به یکی از برترین بازیکنان لیگ فوتبال آرژانتین تبدیل شود.

زندگی مارادونا

زندگی مارادونا

زندگی دیگو مارادونا مارادونا در هشت‌سالگی، با توپ کهنه و کوچکی که داشت، هر روز به میادین اصلی شهر می‌رفت و با اجرای روپایی برای رهگذران، مبلغی پول به دست می‌آورد.

دیگو مارادونا بیوگرافی

در یکی از همین اجراهای روزانه، اتفاقی سرنوشت‌ساز در زندگی‌اش رخ داد؛ واقعه‌ای که مسیر زندگی او را به دو بخش “پیش از آن روز” و “پس از آن” تقسیم کرد.

دیگو مارادونا زندگی نامه

در همان زمان، یکی از استعدادیابان فوتبال جوانان آرژانتین متوجه توانایی خارق‌العاده‌ مارادونا شد و استعدادش را شناسایی کرد.

ملیت دیگو مارادونا

دیگو مارادونا ملیت آرژانتینی داشت.

اصالت دیگو مارادونا

دیگو مارادونا اصالتا اهل شهر لانوس آرژانتین بود.

دیگو مارادونا قد

قد دیگو مارادونا 1.65 متر بود.

دیگو مارادونا سن

سن دیگو مارادونا در 60 سالگی درگذشت. 

همسر دیگو مارادونا

زندگی شخصی مارادونا

ازدواج دیگو مارادونا همسر اول دیگو مارادونا، اسطوره فوتبال آرژانتین، کلودیا ویافانیه (Claudia Villafañe) بود. آن‌ها در ۷ نوامبر ۱۹۸۹ در کلیسای «Basílica del Santísimo Sacramento» در بوئنوس آیرس ازدواج کردند و حاصل این ازدواج دو دختر به نام‌های دالما نریا (متولد ۱۹۸۷) و جیانینا دینورا (متولد ۱۹۸۹) بود .​

همسر اول دیگو مارادونا

کلودیا ویافانیه یک بازیگر و تاجر آرژانتینی است که پس از جدایی از مارادونا در سال ۲۰۰۴، به فعالیت‌های هنری و تجاری خود ادامه داد .​

کودیا ویافانه دیگو مارادونا

زن اول دیگو مارادونا پس از جدایی، مارادونا روابط دیگری نیز داشت، از جمله با ورونیکا اوخدا و روسیو اولیوا، که هر دو در رسانه‌ها مورد توجه قرار گرفتند.​

همسر مارادونا

همسر مارادونا

مارادونا در سال ۱۹۸۴، پس از سال‌ها رابطه عاشقانه و نامزدی، با کلودیا ویافانه ازدواج کرد. ثمره این ازدواج دو دختر به نام‌های دالما و جیانینا بود.

طلاق اول دیگو مارادونا

با این حال، پس از دو دهه زندگی مشترک، آن‌ها تصمیم گرفتند از یکدیگر جدا شوند و به زندگی زناشویی خود پایان دادند.

همسر دوم دیگو مارادونا

دیگو مارادونا، اسطوره فوتبال آرژانتین، تنها یک‌بار ازدواج رسمی داشت و همسر دوم رسمی نداشت. او در ۷ نوامبر ۱۹۸۹ با کلودیا ویافانیه (Claudia Villafañe) ازدواج کرد و این ازدواج در سال ۲۰۰۴ به پایان رسید.​

همسر دوم مارادونا

پس از جدایی از کلودیا، مارادونا روابط عاشقانه متعددی داشت، اما هیچ‌کدام به ازدواج رسمی منجر نشدند. از جمله این روابط می‌توان به نامزدی با روسیو اولیوا (Rocío Oliva) اشاره کرد که در سال ۲۰۱۴ با یکدیگر نامزد شدند، اما این رابطه در سال ۲۰۱۸ به پایان رسید.

دیگو مارادونا و ورونیکا

پس از جدایی مارادونا از کلودیا ویافانیه، او با ورونیکا اوخدا وارد رابطه شد که حاصل آن پسری به نام دیگو فرناندو بود. مدت کوتاهی پس از تولد دیگو فرناندو، در سال ۲۰۱۳، کلودیا رسماً از مارادونا جدا شد و حضانت فرزندان مشترکشان را نیز به‌عهده گرفت.

همسر سوم دیگو مارادونا 

همسر سوم دیگو مارادونا 

دیگو مارادونا و روکیو اولیوا رابطه‌ای پرحاشیه و بحث‌برانگیز داشتند که سال‌ها مورد توجه رسانه‌ها قرار گرفت.

دیگو مارادونا و روکیو اولیوا

روکیو اولیوا، متولد ۱۹۹۰، فوتبالیست سابق و مدل اهل آرژانتین است. او از سال ۲۰۱۲ وارد رابطه‌ای با دیگو مارادونا شد. این رابطه به خاطر اختلاف سنی زیاد (حدود ۳۰ سال) و نوساناتی که داشت، همیشه در رسانه‌ها داغ بود. آن‌ها چندین بار از هم جدا شدند و دوباره با هم آشتی کردند، ولی در نهایت در سال ۲۰۱۸ به‌طور رسمی از هم جدا شدند.

دیگو مارادونا و همسرش

مارادونا در کنار همسرش، کلودیا ویافانیه (سمت چپ)، و دخترانش. کلودیا ویافانیه (متولد 22 ژانویه 1962) یک تاجر و تهیه‌کننده آرژانتینی است که بیشتر به‌خاطر همسر دیگو مارادونا شناخته می‌شود. او همچنین برنده اولین دوره برنامه تلویزیونی MasterChef Celebrity Argentina بوده است.

دیگو مارادونا و همسرانش

مارادونا در سال ۲۰۱۴ با روسیو اولیوا که ۳۰ سال از او جوان‌تر بود، وارد رابطه شد. این رابطه در رسانه‌ها توجه زیادی جلب کرد و آن‌ها به مدت چند سال با یکدیگر بودند. این رابطه در سال ۲۰۱۸ به پایان رسید.

روابط عاشقانه دیگو مارادونا 

زن های دیگو مارادونا او در طول چندین دهه از روابط عاشقانه‌اش با ۶ زن مختلف، ۸ فرزند به دنیا آورد.

فرزندان دیگو مارادونا

فرزندان دیگو مارادونا

پس از درگذشت مارادونا، یکی از دخترانش به طور شوخی بیان کرد که پدرش می‌توانست با فرزندانش که به طور مداوم به تعدادشان افزوده می‌شد، یک تیم فوتبال تشکیل دهد.

بچه های دیگو مارادونا

با این حال، مارادونا در طول سال‌ها تأکید کرده بود که به جز جیانا و دالما، که هرکدام از ازدواجش با همسر سابقش، کلودیا ویافانیه، به دنیا آمده‌اند، فرزند دیگری ندارد. مارادونا و کلودیا پس از ۲۰ سال زندگی مشترک در سال ۲۰۰۳ از یکدیگر جدا شدند.

دیگو مارادونا چند فرزند داشت؟

دیگو مارادونا چند تا بچه داشت مارادونا در نهایت در میانه دهه ۲۰۱۰ میلادی پذیرفت که شش فرزند دیگر نیز دارد. او پس از یک کشمکش قضائی با دو زنی که با آن‌ها روابط خارج از ازدواج داشته، تأیید کرد که دیه‌گو جونیور (۳۴ ساله) و خانا (۲۴ ساله) فرزندان بیولوژیکی او هستند.

دختران دیگو مارادونا

دختراهای دیگو مارادونا

دختراهای دیگو مارادونا

دیگو مارادونا و دخترانش

دیگو مارادونا چند دختر داشت دیگو مارادونا سه دختر دارد. دو نفر از این دختران از همسر اول او و دختر سوم از همسر دیگری است.

نام دختران دیگو مارادونا

  • دالما
  • جینینا
  • جانا

دالما مارادونا دیگو مارادونا

دالما مارادونا بزرگترین دختر دیگو مارادونا از ازدواج با کلودیا ویلافانه است. او به همراه خواهرش جینینا، از شناخته‌شده‌ترین فرزندان مارادونا محسوب می‌شود و در بسیاری از رویدادهای ورزشی و اجتماعی حضور فعالی دارد.

مارادونا و جینینا مارادونا

دیگو مارادونا جینینا مارادونا جینینا مارادونا، دومین فرزند دیگو مارادونا و کلودیا ویلافانه است. همانند خواهرش دالما، او نیز در دنیای عمومی فعالیت می‌کند و به عنوان یک شخصیت تلویزیونی و مدل شناخته می‌شود.

جانا مارادونا دیگو مارادونا

جانا مارادونا دختر دیگو مارادونا است که از رابطه او با والریا سابالین به دنیا آمده است. جانا در کشور کوبا به دنیا آمده و معمولاً حضور کمی در فضای عمومی و رسانه‌ها دارد.

پسر مارادونا

پسر مارادونا

  • دیگو جونیور
  • دیگو فرناندو مارادونا

جونیور مارادونا دیگو مارادونا

جونیور مارادونا و دیگو مارادونا جونیور، پسر دیگو مارادونا، نتیجه رابطه او با کریستینا سیناگری است.

پسران دیگو مارادونا

مارادونا در سال ۲۰۱۶ به طور رسمی تایید کرد که جونیور فرزند اوست. جونیور نیز همچون پدرش، مدتی در تیم‌های جوانان ناپولی بازی کرده است.

دیگو مارادونا دیگو فرناندو مارادونا

مادر دیگو فرناندو مارادونا، کوچکترین فرزند دیگو مارادونا، ورونیکا اوخدا است.

عکس نوه دیگو مارادونا 

عکس نوه دیگو مارادونا 

نوه دیگو مارادونا بنخامین آگرو مارادونا (Benjamín Agüero Maradona) است.

خانواده دیگو مارادونا

مارادونا دلبسته خانواده‌اش بود. محبت عمیق او به مادر، خواهر و برادرانش باعث می‌شد مرتباً با آن‌ها در تماس باشد و از حالشان باخبر شود. این دلبستگی تا آنجا پیش رفت که بارها از راه دور با تلفن به آرژانتین زنگ می‌زد تا صدای عزیزانش را بشنود.

در یکی از مصاحبه‌هایش در سال ۱۹۹۰، برای اثبات میزان این علاقه، قبض تلفنی به مبلغ ۱۵ هزار دلار را نشان داد؛ رقمی که حاصل تماس‌های پی‌در‌پی‌اش با خانواده در آرژانتین بود.

خانواده مارادونا

در دل همین خانواده، خواهرزاده‌اش، هرنان لوپس، نیز راه مارادونا را در دنیای فوتبال ادامه داد. او که در سن ۲۰ سالگی به یک فوتبالیست حرفه‌ای تبدیل شده، برخلاف دایی نامدارش پیراهن باشگاه ریورپلاته را بر تن کرده و مسیر متفاوتی را در پیش گرفته است.

دیگو مارادونا و مادرش

مادر مارادونا دالما سالوادورا فرانکو بود که با نام محبت‌آمیز “دونیا تاتا” شناخته می‌شد.

مارادونا و مادرش او نقش بسیار مهمی در زندگی دیه‌گو مارادونا داشت و مارادونا عشق و احترام زیادی به او داشت. دالما در آرژانتین به دنیا آمد و همراه با همسرش، مارادونا و فرزندان دیگرشان را در محله‌ای فقیرنشین به نام وییا فیوریتو در حومه بوئنوس آیرس بزرگ کرد.

مادر دیگو مارادونا

مارادونا بارها به‌صورت عمومی درباره عشق و ارادتش به مادرش صحبت کرده بود. او یک‌بار به‌شکل معروفی گفت:

«هرچه هستم، از پدر و مادرم دارم—به‌خصوص مادرم.»

او در تاریخ ۱۹ نوامبر ۲۰۱۱ درگذشت و این اتفاق تأثیر بسیار زیادی بر مارادونا گذاشت.

عکس پدر و مادر دیگو مارادونا

عکس پدر و مادر دیگو مارادونا

پدر دیگو مارادونا دون دیگو (Diego Maradona Chitoro) نام داشت.

پدر دیگو مارادونا

او بیشتر با لقب “دون دیگو” شناخته می‌شد. دون دیگو اصالتی سرخ‌پوست گوارانی و ایتالیایی داشت. او فردی فروتن و پشتیبان بود و نقش مهمی در دوران کودکی و رشد فوتبالی مارادونا داشت.

او در ژوئن ۲۰۱۵ در سن ۸۷ سالگی درگذشت.

اعتیاد دیگو مارادونا

دیگو مارادونا و اعتیاد مارادونا به اندازه‌ای که به فوتبال عشق ورزید، در یک برهه از زمان، عاشق کوکائین نیز شد. او که در زندگی نمی‌توانست به طور همزمان دو چیز را به یک اندازه دوست بدارد، بهای سنگین اعتیاد به کوکائین را پرداخت و دو بار به خاطر این مسأله از فوتبال محروم گردید.

مارادونا و مواد مخدر

مارادونا و مواد مخدر

۲۰ سال اعتیاد به کوکائین، زمانی طولانی است و بخشی از زیباترین لحظات جوانی یک انسان را تحت تأثیر قرار می‌دهد. مارادونا نخستین بار در سال ۱۹۸۲ و در سن ۲۲ سالگی، به مصرف کوکائین روی آورد.

دیگو مارادونا کوکائین

مارادونا به اندازه‌ای که در زمین فوتبال به عنوان یک ستاره درخشید، به عنوان یک شخصیت جنجالی نیز شناخته می‌شود. متاسفانه او در دهه ۱۹۸۰ و در دوران حضورش در اسپانیا به مصرف کوکائین اعتیاد پیدا کرد. این مسئله به نقطه‌ای رسید که در سال ۱۹۹۱ پس از مثبت شدن نتیجه تست دوپینگش، با محرومیت پانزده ماهه روبرو شد.

دیگو مارادونا سلطان کوکایین

مارادونا سلطان کوکایین مارادونا دوران افول خود را در زادگاهش تجربه کرد. با افزایش میزان مصدومیت‌ها و سال‌های سختی که در زندگی‌اش پشت سر گذاشت، توانایی‌های جسمانی او به شدت کاهش یافت. او اعلام کرد که در آستانه رسیدن به روز تولدش در سال ۱۹۹۷ تصمیم به بازنشستگی می‌گیرد.

دیگو مارادونا تیمارستان

دیگو مارادونا تیمارستان

مارادونا تیمارستان علاقه دیگو مارادونا به مصرف کوکائین به حدی افزایش یافت که در نهایت به کما رفت. درخواست‌های مکرر دختر چهار ساله‌اش برای ترک این ماده، تأثیر عاطفی زیادی بر او گذاشت. در پی این وضعیت بحرانی، مارادونا تصمیم گرفت برای ترک دائمی کوکائین به یک مرکز درمانی روانی مراجعه کند.

مارادونا قبل و بعد

ماجرای مارادونا و مافیای ایتالیا

دیگو مارادونا مافیا از زمانی که دیگو مارادونا به ناپل رسید، خطر و تهدید او را در بر گرفت. مافیای قدرتمند سیسیل به سرعت با استفاده از شیوه‌های مختلف، توانست دسترسی به او پیدا کند. برای جذب مارادونا، دو عامل اساسی وجود داشت: یکی عرضه کوکائین و دیگری فراهم کردن شرایطی برای روابط جنسی آزاد.

دیگو مارادونا ارتباط با مافیا

مارادونا که در دوران کودکی در شرایط فقر در آرژانتین بزرگ شده بود، به سرعت تحت تأثیر هدایای گران‌قیمت و توجهات مافیای ناپل قرار گرفت. او به مرور زمان ارتباطاتی با بزرگ‌ترین اعضای مافیای سیسیل برقرار کرد و هدایای گران‌قیمتی از آنها دریافت کرد. اما زمانی که دیگو با مشکلاتی روبه‌رو شد، مافیا دیگر از او حمایت نکرد و در نهایت به او خیانت کرد.

وارثین دیگو مارادونا

پس از درگذشت دیگو مارادونا، اسطوره فوتبال آرژانتین، تعداد زیادی از افراد برای به دست آوردن دارایی‌های او ادعاهایی مطرح کرده‌اند.

طبق گزارش نشریه سان، مارادونا پنج فرزند رسمی داشته است، اما هفت نفر دیگر خود را به‌عنوان فرزندان او معرفی کرده‌اند. علاوه بر این، چهار خواهر مارادونا نیز به‌عنوان رقبای خود در تلاش برای دستیابی به اموال این اسطوره شناخته می‌شوند. گفته می‌شود که ثروت مارادونا حدود ۴۰ میلیون یورو برآورد شده است که در حساب‌های بانکی در آرژانتین، سوئیس و امارات متحده عربی موجود است.

وارثین مارادونا

وارثین مارادونا

یک منبع آگاه در گفتگو با نشریه سان اظهار داشت: “نبرد برای دستیابی به دارایی‌های مارادونا تنها یک رقابت ساده نیست، بلکه یک جنگ جهانی است. بر اساس قوانین آرژانتین، در صورتی که فردی وصیت‌نامه‌ای نداشته باشد، تمامی وراث حقوقی به طور برابر از دارایی‌ها سهم می‌برند. این قانون حتی فرزندانی را شامل می‌شود که فرد متوفی آن‌ها را هیچ‌گاه ملاقات نکرده است.”

ارثیه دیگو مارادونا

انتظار می‌رود ارثیه دیگو مارادونا به طور مساوی میان ۸ فرزند او تقسیم شود، اما به دلیل نبود وصیت‌نامه، روزنامه‌نگاران و متخصصان حقوقی در آرژانتین پیش‌بینی می‌کنند که این فرایند به سادگی صورت نخواهد گرفت.

آن‌ها پیش‌بینی می‌کنند که یک درگیری طولانی‌مدت در دادگاه آغاز خواهد شد. در این روند، در حالی که اعضای خانواده با یکدیگر درگیر خواهند شد و وکلا سعی دارند ارزش واقعی دارایی‌های او را تعیین کنند، تست‌های دی‌ان‌ای و افرادی که خود را فرزندان مارادونا معرفی می‌کنند نیز وارد بازی خواهند شد.

الیاس کی‌یر خوفه، وکیل آرژانتینی مستقر در بوئنوس آیرس، پایتخت کشور، در گفت‌وگو با بی‌بی‌سی اظهار داشت: “من انتظار دارم تقسیم ارث مارادونا فرایندی آشفته و بی‌نظم باشد. به نظر من حل این مسئله مدتی طول خواهد کشید.”

مرگ دیگو مارادونا

مرگ دیگو مارادونا

ایست قلبی دیگو مارادونا دیگو مارادونا در تاریخ ۲۵ نوامبر ۲۰۲۰، در حالی که در خواب بود، بر اثر سکته قلبی درگذشت. دو هفته پیش از آن، به دلیل لخته خون در مغزش بستری شده بود و پس از انجام عمل جراحی، از بیمارستان ترخیص شده بود.

مرگ مارادونا

پس از فوت او، مراسم تشییع جنازه‌ای بزرگ با حضور جمعیت فراوان برگزار شد و در نهایت، مارادونا در قبرستانی در بوینس آیرس و در کنار مزار والدینش به خاک سپرده شد.

درگذشت دیگو مارادونا

دیگو مارادونا، افسانه فوتبال آرژانتین و جهان که در سن ۶۰ سالگی درگذشت، وصیت‌نامه‌ای داشته که بخشی از آن توسط “اینفوبائه” منتشر شده است.

این وصیت‌نامه که به‌طور رسمی ثبت شده، شامل جمله‌ای به این مضمون است: “من، دیگو مارادونا، می‌خواهم در وضعیت سلامت جسمانی و ذهنی اعلام کنم که پس از مرگم، جسدم مومیایی شود. من هیچ علاقه‌ای به داشتن مجسمه ندارم و هیچ‌گاه خواسته‌ام که مجسمه‌ای از من ساخته شود. بیشتر مجسمه‌هایی که از افراد ساخته‌اند، هیچ شباهتی به آنها ندارند.”

قتل مارادونا

قتل مارادونا

مارادونا را کشتند در ماه مه 2021، هفت پزشک متخصص به دلیل مرگ دیگو مارادونا به اتهام ارتکاب قتل از طریق نقص در انجام وظایف پزشکی خود تحت تعقیب قرار گرفتند. در صورت اثبات جرم، این پزشکان ممکن است به حبس از هشت تا 25 سال محکوم شوند.

علت مرگ دیگو مارادونا

علت رسمی مرگ دیگو مارادونا ایست قلبی بود، اما موضوع مرگ او بسیار پیچیده و پرحاشیه است و همچنان در آرژانتین بحث‌برانگیز باقی مانده.

قتل دیگو مارادونا

در تاریخ 25 ژوئن، روانپزشک آگوستینا کوساچوف توسط دفتر دادستانی سان ایسیدرو فراخوانده شد و در یک بازجویی رسمی قرار گرفت. در این بازجویی، او توافق کرد به بیش از 100 سؤال مربوط به درمان‌های پزشکی که برای مارادونا انجام داده بود، پاسخ دهد.

مارادونا بدون قلب دفن شد

پس از گذشت هفت ساعت از بازجویی، وادیم میشانچوک، وکیل مدافع کوساچوف، در مصاحبه‌ای با رسانه‌ها اظهار داشت که داروهای تجویزی روانپزشک نمی‌توانستند وضعیت قلبی مارادونا را تشدید کنند و همچنین هرگونه مسئولیت کوساچوف در مرگ مارادونا را رد کرد.

قصور پزشکی دیگو مارادونا

در تاریخ 28 ژوئن، یک وکیل از طرف شاکیان درخواست صدور چندین حکم بازداشت علیه کوساچوف، پزشک شخصی لئوپولدو لوکه، روانشناس کارلوس دیاز، و دکتر نانسی فورلینی، که به طور مستقیم با مرگ مارادونا ارتباط داشتند، به دلیل سهل‌انگاری در مراقبت‌های پزشکی، کرد.

در 1 ژوئیه، دادستان‌ها درخواست قاضی برای صدور حکم بازداشت علیه تمامی این متخصصان را رد کردند و آن را یک اقدام رسانه‌ای دانسته و اعلام کردند که این درخواست بیشتر به‌عنوان یک ترفند رسانه‌ای (“incursión mediática”) برای جلب توجه به پرونده تلقی می‌شود، در حالی که هم‌زمان بازجویی از پزشک شخصی لوک در جریان بود.

در ژوئن 2022، یک قاضی تصمیم گرفت که هشت نفر از پرسنل پزشکی به دلیل قصور در انجام وظایف پزشکی و مشارکت در قتل مارادونا، باید محاکمه شوند.

قصور پزشکی در مرگ دیگو مارادونا

قصور پزشکی در مرگ دیگو مارادونا

در 18 آوریل 2023، دادگاه تجدیدنظر و ضمانت‌های سان ایسیدرو حکم صادره در ژوئن 2022 را تأیید کرد که بر اساس آن هشت نفر از کارکنان پزشکی، از جمله پزشک لوکه و روان‌پزشک کوساچوف، به اتهام «قتل ساده با سوء نیت از پیش» باید محاکمه شوند. در صورت اثبات جرم، متهمان ممکن است به حبس از هشت تا 25 سال محکوم شوند.

در سپتامبر 2024، دادگاه جنایی سان ایسیدرو تاریخ محاکمه لوکه، کوساچوف و دیگر کارکنان پزشکی را برای 11 مارس 2025 تعیین کرد.

جسد دیگو مارادونا کاخ ریاست جمهوری

پس از آنکه تابوت دیگو مارادونا برای وداع با مردم به مدت چند ساعت در کاخ ریاست جمهوری آرژانتین قرار گرفت، جسد این اسطوره فوتبال به خاک سپرده شد.

مراسم تدفین دیگو مارادونا به طور کاملاً خصوصی در آرامستان «بِیا ویستا» واقع در حومه بوئنوس‌آیرس برگزار شد و او در کنار خانواده‌اش و نزدیکانش، از جمله دالما و دیگو (فرزندانش)، به آرامش ابدی سپرده شد.

جسد دیگو مارادونا در کاخ ریاست جمهوری

این مراسم با تدابیر امنیتی بسیار شدید برگزار گردید و اجازه حضور عمومی برای مردم در آن داده نشد. در طول مسیر انتقال تابوت به محل دفن، مردم بارها مانع حرکت خودرو حامل تابوت مارادونا شدند، اما در نهایت تابوت به گورستان رسید.

پیش از این، برخی رسانه‌ها اعلام کرده بودند که جسد دیگو مارادونا در کاخ ریاست جمهوری دفن خواهد شد، اما این مکان تنها برای وداع آخر با «دُن دیگو» انتخاب شده بود.

جسد دیگو مارادونا

جسد دیگو مارادونا

خبرگزاری “رویترز” اعلام کرد که علت این موضوع به تأیید پدری دیگو مارادونا برای برخی از وراث خود باز می‌گردد. اگرچه وکیل مارادونا قصد داشت وصیت او را به اجرا درآورد، اما دادستانی آرژانتین مانع از انجام این کار شد.

در این میان، شش نفر دیگر نیز در تلاش هستند تا ثابت کنند که دیگو مارادونا، اسطوره فوتبال آرژانتین، پدرشان است. این افراد به علاوه پنج فرزند قانونی مارادونا هستند. طبق قوانین آرژانتین، حتی در صورت اثبات ادعای این افراد، آن‌ها حق ارث خواهند داشت.

دالما مرگ دیگو مارادونا 

دالما، دختر دیگو مارادونا، پس از مرگ پدرش، متنی عاطفی و احساسی در صفحات اجتماعی خود منتشر کرد.

او نوشت: “همیشه از مرگ می‌ترسیدم، اما امروز دیگر نمی‌ترسم… چون می‌دانم آن لحظه‌ای خواهد رسید که تو را دوباره خواهم دید و در آغوش خواهم گرفت. دلم برایت خیلی تنگ شده است. من اینجا می‌مانم و زندگی می‌کنم، اما بدون آن بخشی از قلبم که دیروز با خود بردی.

همانطور که همیشه از من می‌خواستی، می‌خواهم از گل‌های مورد علاقه‌ات مراقبت کنم، چون تو همیشه مسئولیت‌های غیرممکن را به من می‌سپردی. می‌خواهم زندگی را با محبت ادامه دهم و از تو دفاع کنم. برای تمام روزهایی که با تو گذراندم، از تو سپاسگزارم.

من شکسته و نابود شده‌ام، اما ادامه می‌دهم. آنجا منتظرم باش. ما دوباره همدیگر را خواهیم دید و دوباره با هم خواهیم خواند… خوب، در واقع تو صدای زیبایی داشتی و من فقط جیغ می‌کشیدم! دوستت دارم پدر. و اگر نوه‌ات بخواهد تماس تصویری بگیرد، از درون قلبم می‌میرم. اما بدان که به او خواهم گفت تو دقیقاً چه کسی بودی و همیشه خواهی بود. عشق به تو هیچ‌گاه تمام نمی‌شود…”

مرگ دیگو مارادونا بارسلونا

اکانت رسمی توییتر باشگاه بارسلونا با انتشار عکسی از دیگو مارادونا نوشت: «برای همه چیز دیگو، از تو سپاسگزاریم.»

مرگ دیگو مارادونا مسی

مرگ دیگو مارادونا مسی

لیونل مسی که بسیاری او را دوست نزدیک دیگو مارادونا می‌دانند، با انتشار پیامی در اینستاگرام به درگذشت مارادونا واکنش نشان داد. او در این پیام نوشت: “امروز روزی بسیار غم‌انگیز برای تمامی آرژانتینی‌ها و دنیای فوتبال است. دیگو این دنیای فانی را ترک کرد، اما او همچنان در کنار ما خواهد بود چرا که او جاودانه است. تسلیت من به تمامی اعضای خانواده و دوستانش. در سکوت استراحت کن، دیگو.”

رونالدو مرگ دیگو مارادونا 

کریستیانو رونالدو، ستاره فوتبال پرتغال، با انتشار عکسی از خود و مارادونا در اینستاگرامش نوشت: “امروز من از یک دوست وداع می‌کنم و دنیا از یک نبوغ جاودانه بی‌نصیب می‌شود. یکی از بهترین‌ها، یک جادوگر فوق‌العاده. او به سرعت رفت، اما میراثی بی‌پایان و خلأی عظیم به جا گذاشت که هیچ‌گاه پر نخواهد شد. در آرامش باش. هرگز فراموش نخواهی شد.

مرگ دیگو مارادونا ناپولی

باشگاه ناپولی که در دوران حضور مارادونا موفقیت‌های چشمگیری را تجربه کرد، با انتشار عکسی از دوران بازی این اسطوره فوتبال نوشت: “خداحافظ دیگو؛ برای همیشه در قلب‌ها خواهی بود.”

مارادونا پاپ فرانسیس

Maradona Pope Francis

پاپ فرانسیس در گفت‌وگویی با روزنامه ایتالیایی “گاتزتا دلو اسپورت” درباره دیه‌گو مارادونا، اسطوره فوتبال آرژانتین که اخیراً در سن ۶۰ سالگی بر اثر ایست قلبی درگذشت، گفت:

“در سال ۲۰۱۴ و در جریان بازی صلح بود که با دیه‌گو مارادونا ملاقات کردم. با خوشحالی فراوان، آنچه که دیه‌گو برای اسکولاس آکیورنتس، نهادی که از نیازمندان در سرتاسر جهان حمایت می‌کند، انجام داد را به یاد می‌آورم.

مرگ دیگو مارادونا پاپ فرانسیس

مارادونا در زمین فوتبال همچون یک شاعر بود؛ قهرمانی که به میلیون‌ها نفر در آرژانتین و ناپولی شادی بخشید. او همچنین مردی بسیار مهربان و لطیف بود.”

پاپ فرانسیس مرگ دیگو مارادونا

او گفت: “یک خاطره شخصی از جام جهانی ۱۹۸۶ دارم، جامی که آرژانتین با درخشش مارادونا قهرمان شد. در آن زمان که دوره سختی برایم بود، من در فرانکفورت آلمان مشغول تحصیل زبان و جمع‌آوری اطلاعات برای پایان‌نامه‌ام بودم. حتی نتواستم بازی فینال را تماشا کنم و تنها روز بعد از فینال بود که یکی از همکلاسی‌های ژاپنی‌ام در کلاس زبان آلمانی روی تخته سیاه نوشت ‘زنده باد آرژانتین’ و اینطور بود که متوجه شدم آرژانتین توانسته است آلمان غربی را شکست دهد.”

مرگ دیگو مارادونا علی کریمی

در میان بازیکنان فوتبال ایران، علی کریمی به عنوان “مارادونای آسیا” شناخته می‌شود. او نیز با انتشار پستی در اینستاگرام، واکنش خود را به خبر درگذشت دیگو آرماندو مارادونا ابراز کرد.

یادبود مارادونا

یادبود مارادونا

یادبود دیگو مارادونا در بیانیه‌ای که در رسانه‌های اجتماعی منتشر شد، اتحادیه فوتبال آرژانتین “عمیق‌ترین اندوه خود را به مناسبت درگذشت اسطوره‌مان” اعلام کرد و افزود: “شما همواره در قلب ما خواهید بود.”

سکوت برای دیگو مارادونا

رئیس‌جمهور آرژانتین، آلبرتو فرناندز، سه روز عزای ملی اعلام کرد. یوفا و کنفدراسیون فوتبال آمریکای جنوبی (CONMEBOL) اعلام کردند که پیش از آغاز هر بازی در لیگ قهرمانان اروپا، لیگ اروپا، کوپا لیبرتادورس و کوپا سودامریکانا، یک دقیقه سکوت به احترام مارادونا برگزار خواهد شد.

بازی تیم بوکا جونیورز به احترام مارادونا به تعویق افتاد.

احترام یوفا به مرگ دیگو مارادونا

پس از آن، سایر کنفدراسیون‌های فوتبال در سراسر جهان نیز این اقدام را دنبال کردند و در هر مسابقه، یک دقیقه سکوت برگزار شد که این روند از بازی‌های لیگ قهرمانان آسیا آغاز گردید.

علاوه بر یک دقیقه سکوت در سری آ، تصویری از مارادونا در دقیقه 10 بازی بر روی صفحه نمایش استادیوم‌ها پخش شد.

استادیوم سن پائولو و مرگ دیگو مارادونا

در ناپل، استادیوم سن پائولو – که در تاریخ ۴ دسامبر ۲۰۲۰ به طور رسمی به استادیوم دیگو آرماندو مارادونا تغییر نام داد – در شب به یاد مارادونا روشن شد. در این شب، تعداد زیادی از هواداران در بیرون استادیوم جمع شدند و با نصب نقاشی‌های دیواری و آثار هنری مختلف، ادای احترام کردند.

استادیوم دیگو آرماندو مارادونا

هم مالک باشگاه ناپولی، آئورلیو دی لاورنتیس، و هم شهردار ناپل، لوئیجی د ماجستریس، تمایل خود را برای تغییر نام استادیوم به نام مارادونا اعلام کردند. این پیشنهاد با اجماع کامل اعضای شورای شهر ناپل تصویب شد.

مصاحبه دیگو مارادونا

مصاحبه دیگو مارادونا

  • مادرم همیشه مرا بهترین می‌داند و من به گونه‌ای بزرگ شدم که همیشه به حرف‌های او ایمان داشته باشم. (از مصاحبه‌ها)
  • موفقیت افراد نتیجه تلاش و پشتکار آن‌هاست، نه شانس. (از مصاحبه‌ها)
  • تماشای توپ و دویدن برای گرفتن آن، من را به شادترین انسان روی زمین تبدیل می‌کند. (از مصاحبه‌ها)

جملات برگزیده‌ دیگو مارادونا

«توپ پاکه، اون هرگز آلوده نمی‌شه.»
(The ball is clean. It never gets dirty.)
– اشاره‌ای به عشق پاکش به فوتبال، حتی در دل دنیای پر از فساد.

«اگر نمی‌مردم، نمی‌گذاشتم زندگی منو بکشه.»
(If I hadn’t died already, I wouldn’t let life kill me.)
– جمله‌ای شاعرانه درباره سختی‌هایی که تجربه کرده بود.

«من سیاه یا سفیدم، خاکستری ندارم.»
(I am either black or white; I have no gray in between.)
– درباره شخصیت دوگانه و صریح‌اش که یا عاشقش می‌شی، یا ازش متنفری.

«من فقط با توپ احساس آزادی می‌کنم.»
(Only with the ball do I feel free.)
– عشق بی‌قید و شرطش به فوتبال.

«دست خدا نبود، دست دیگو بود… و کمی هم از خدا.»
(It wasn’t the hand of God, it was the hand of Diego… and a little bit of God.)
– در توضیح جنجال گل معروفش به انگلستان در جام جهانی 1986.

«پول به انسان خوشبختی نمی‌ده. من با توپ بازی می‌کردم چون عاشقش بودم، نه به خاطر پول.»

جمله معروف دیگو مارادونا

سخن معروف دیگو مارادونا “اگر بمیرم، همچنان آرزو دارم که دوباره به دنیا بیایم و دوباره فوتبالیست شوم. من دیگو مارادونا هستم دوباره می‌خواهم همان دیگو آرماندو مارادونا باشم.”

مرگ دیگو مارادونا 10

قبل از بازی ناپولی در لیگ اروپا مقابل ریژکا، که یک روز پس از درگذشت مارادونا برگزار شد، تمام بازیکنان ناپولی پیراهن‌هایی بر تن کردند که در پشت آن‌ها نام “مارادونا 10” درج شده بود، و پیش از آغاز بازی، یک دقیقه سکوت به احترام او برگزار شد.

چهره‌های برجسته ورزشی از تمام نقاط جهان نیز به دیگو مارادونا ادای احترام کردند. علاوه بر فوتبالیست‌ها، افراد مشهور و ورزشکاران از دیگر رشته‌ها نیز یاد و خاطره او را گرامی داشتند.

تغییر نام مدرسه به یاد دیگو مارادونا 

در ۲۷ نوامبر ۲۰۲۰، مدرسه ورزش آدیتیا در باراسات، کلکته، هند، استادیوم کریکت خود را به نام مارادونا نامگذاری کرد. سه سال پیش، مارادونا یک کارگاه آموزشی با حضور ۱۰۰ کودک در این استادیوم برگزار کرده بود و همچنین یک مسابقه خیریه در همین مکان با کاپیتان پیشین تیم کریکت هند، سوراو گانگولی، برگزار کرده بود.

فدراسیون فوتبال آرژانتین (AFA) اعلام کرد که مسابقات کوپا د لا لیگا حرفه‌ای ۲۰۲۰، که نخستین فصل این رقابت‌ها بود، به “کوپا دیگو آرماندو مارادونا” تغییر نام خواهد داد. همچنین در ۲۸ نوامبر، جام اصلی فدراسیون فوتبال پاکستان (PFF) تحت عنوان “جام چالش ملی” به مارادونا و ولی محمد اعطا شد تا از آن‌ها تقدیر شود.

پیراهن مشکی با نام مارادونا

در تاریخ 28 نوامبر، در یک مسابقه آزمایشی اتحادیه راگبی میان آرژانتین و نیوزلند، زمانی که تیم نیوزلند برای اجرای هاکا آماده می‌شد، کاپیتان این تیم، سم کین، پیراهنی مشکی با نام و شماره 10 مارادونا به نمایش گذاشت.

در تاریخ 29 نوامبر، لیونل مسی، هموطن مارادونا، در پیروزی 4-0 بارسلونا مقابل اوساسونا در لالیگا گلزنی کرد. پس از گلزنی، مسی پیراهن نیوولز اولد بویز که مارادونا در آن بازی کرده بود را به نمایش گذاشت و با این کار، گل خود را به مارادونا تقدیم کرد. سپس به آسمان اشاره کرد.

در 30 نوامبر، پس از گلزنی تیم بوکا جونیورز مقابل نیوولز اولد بویز در استادیوم لا بومبونرا، بازیکنان این تیم پیراهن مارادونا را در مقابل سوئیت خصوصی او قرار دادند، جایی که دخترش، دالما، حضور داشت. این حرکت نشانگر ادای احترام عمیق بازیکنان به اسطوره فوتبال بود.

نظرسنجی IMG درباره دیگو مارادونا 

نظرسنجی IMG درباره دیگو مارادونا 

دیگو مارادونا IMG در سال 1984، یک نظرسنجی که توسط شرکت IMG انجام شد، دیگو مارادونا را به عنوان “مشهورترین فرد در جهان” معرفی کرد.

فیلم زندگی دیگو مارادونا

فیلم قهرمان دیگو مارادونا (Hero) یک فیلم مستند زندگی‌نامه‌ای است که به کارگردانی مایکل کین ساخته شده و به زندگی حرفه‌ای دیگو مارادونا، به‌ویژه گل معروف او به نام «دست خدا» در بازی مقابل انگلیس می‌پردازد. این مستند در سال ۱۹۸۷ تولید شده و جزء سری مستندهای رسمی مسابقات جام جهانی فوتبال است.

مستند عاشق دیگو مارادونا

مستند دیگو مارادونا  نیز یکی دیگر از مستندهای زندگی‌نامه‌ای است که درباره این قهرمان بزرگ تاریخ ورزش ساخته شده است. آصف کاپادیا، سازنده این مستند، در آن به فراز و فرودهای زندگی حرفه‌ای مارادونا در تیم ناپولی تأکید دارد و لحظات برجسته دوران او در این باشگاه را مورد بررسی قرار می‌دهد.

سینما دیگو مارادونا

عاشق مارادونا (Loving Maradona) محصول سال ۲۰۰۷، یکی دیگر از مستندهای شناخته‌شده در مورد مارادونا است. در این مستند که توسط خاویر مارتین وازکز ساخته شده، علاوه بر بررسی زندگی حرفه‌ای مارادونا، نیم‌نگاهی به دیدگاه‌های سیاسی او و همچنین حضورش در کوبا و دیدار با شخصیت‌های انقلابی نیز وجود دارد.

فیلم مارادونا

فیلم‌های دیگری نیز در مورد دیگو مارادونا ساخته شده‌اند، از جمله: مارادونا، مانو د دیوس (مارادونا، دست خدا)، آماندو مارادونا (مارادونای دوست‌داشتنی)، و فیلمی از مارادونا که توسط امیر کوستوریتسا ساخته شده است. در ماه مارس ۱۹۸۱، اعضای گروه کوئین در کنسرت خود به مارادونا معرفی شدند که این ملاقات در پشت صحنه استادیوم ولز سارسفیلد انجام شد.

مارادونا گروه راک

مارادونا گروه راک

مارادونا راک بسیاری از هنرمندان آرژانتینی ترانه‌هایی را برای گرامیداشت و ادای احترام به دیگو مارادونا اجرا کردند، که برخی از این آثار عبارتند از:

  • La Mano de Dios اثر El Potro Rodrigo
  • Maradona از Para Siempre Diego
  • Diego Forever از Los Ratones Paranoicos
  • Francotirador از Garadoac
  • Santo Maradona اثر Mano Negra
  • La Vida Tombola اثر Manu Chao

دیگو مارادونا موزیک ویدیو شکیرا

دیگو مارادونا شکیرا مارادونا در موزیک ویدیوی آهنگ “Waka Waka” که توسط شکیرا در سال 2010 منتشر شد، به همراه تصاویری از جشن‌های تیم ملی آرژانتین در جام جهانی 1986 نمایش داده شد.

کتاب ال دیگو دیگو مارادونا

کتاب ال دیگو (Maradona: The Autobiography of Soccer’s Greatest and Most Controversial Star) یکی از شناخته‌شده‌ترین و تاثیرگذارترین آثار خودزندگی‌نامه‌ای ورزشی در جهان است. این کتاب روایتگر زندگی و تجربیات اسطوره بزرگ و بی‌فراموش فوتبال جهان، دیگو مارادونا، است.

در این اثر، خواننده به طور مستقیم با خاطرات و رویدادهای زندگی مارادونا آشنا می‌شود، که او به تصویر کشیده و به‌وسیله آن، سختی‌ها، لحظات پرچالش و همچنین موفقیت‌های چشمگیر در مسیر حرفه‌ای و شخصی خود را بیان کرده است. کتاب فرصتی است تا خوانندگان از نزدیک با ابعاد مختلف زندگی این بازیکن و مربی بزرگ آرژانتینی آشنا شوند و درک عمیق‌تری از شرایط دشوار اما درخشان وی پیدا کنند. نویسنده این اثر ارنستو چرکسی بیالو است.

دیگو مارادونا بازی ویدیویی

دیگو مارادونا بازی ویدیویی

در سال ۲۰۱۷، مارادونا به عنوان یکی از افسانه‌های فوتبال در بازی‌های ویدیویی FIFA 18 و Pro Evolution Soccer 2018 حضور پیدا کرد.

دیگو مارادونا بازی فوتبال FIFA 18

در سال ۲۰۱۹، فیلم مستندی به نام دیگو مارادونا توسط آصف کاپادیا، کارگردان برنده جوایز اسکار و بفتا، ساخته شد. این کارگردان پیش از این فیلم‌هایی چون امی (درباره خواننده معروف امی واینهاوس) و سنا (درباره راننده مشهور اتومبیل‌رانی آیرتون سنا) را نیز کارگردانی کرده بود.

کتاب مارادونا دیگو مارادونا

در بخشی از این کتاب آمده است:

کتاب مارادونا “در نوزده‌سالگی، مدت‌ها پیش از آن‌که به تعبیر ادواردو گالیانو به «خدای کثیف و گناهکار» تبدیل شود، مارادونا قهرمان جام جهانی جوانان زیر ۲۰ سال در ژاپن شد. تا آن زمان، وانت راستروخِرو دیگر به تاریخ پیوسته بود. حالا مارادونا خود به یک ماشین‌باز حرفه‌ای تبدیل شده بود؛ هر خودرویی برای او به نوعی کارت ویزیت بود، ویژگی‌ای آرژانتینی که تا پایان عمر همراهش ماند. هواداران، به پاس لحظاتی که مارادونا برایشان به ارمغان آورده بود، تصمیم گرفتند با جمع‌آوری پول برای او یک ماشین هدیه بخرند: یک مرسدس بنز 500 اس‌ال‌سی شیک و قرمز با قدرت ۲۳۷ اسب بخار؛ هدیه‌ای دیگر به نشانه‌ی قدردانی و احترام.”

دیگو مارادونا در کتاب کمیک آرژانتینی

مارادونا در کتاب کمیک آرژانتینی El Cazador de Aventuras در تعدادی از کمیک‌ها حضور داشت. پس از پایان انتشار این سری، نویسندگان این کتاب کمیک، مجموعه جدیدی به نام El Die را آغاز کردند که در آن از مارادونا به عنوان شخصیت اصلی استفاده شد.

بدنامی دیگو مارادونا

بدنامی دیگو مارادونا

مارادونا به دلیل رژیم غذایی نامناسب و سبک زندگی افراطی‌اش خارج از زمین فوتبال، از جمله استفاده از داروهای غیرقانونی و سوء مصرف الکل، به شهرتی منفی دست یافت. مسائل شخصی، مشکلات متابولیک، داروهایی که برای درمانش تجویز می‌شد، و همچنین دوره‌های کاهش وزن شدید و کم‌تحرکی‌های قابل توجه، همگی در این امر نقش داشتند.

بدنامی مارادونا

با پیشرفت حرفه‌اش، فقدان انضباط و چالش‌های زندگی شخصی‌اش که مملو از بحران‌ها بود، به باور برخی تأثیر منفی بر عملکرد و مدت زمان طولانی بودن دوران بازی او داشت.

اسطوره دیگو مارادونا 

زمانی که مارادونا از دنیای فوتبال حرفه‌ای خداحافظی کرد، او آرژانتین را با یک ضربه روحی سنگین ترک کرد. مارادونا چیزی فراتر از یک فوتبالیست بزرگ بود؛ او نماد و عامل جبران‌کننده‌ای برای کشوری بود که در طول سال‌ها چندین دیکتاتوری نظامی را تجربه کرده بود و با انواع بحران‌های اجتماعی مواجه شده بود. مارادونا به مردم آرژانتین راهی برای رهایی از ناامیدی جمعی‌شان نشان داد و به همین دلیل است که او در دل مردم این کشور به عنوان یک شخصیت الهی و فراتر از یک انسان معمولی جای دارد.

دیگو مارادونای اسطوره

از سال 1986، نام مارادونا در سراسر جهان، حتی در دورافتاده‌ترین نقاط، شناخته شده است. مردم حتی در ارتش تارتان، نسخه‌ای از “Hokey Cokey” را به افتخار گل معروف “دست خدا” او در مقابل انگلیس می‌خواندند. در آرژانتین، مارادونا اغلب با کلماتی که به طور ویژه به اسطوره‌ها تعلق دارد، مورد ستایش و اشاره قرار می‌گیرد.

بت دیگو مارادونا 

بت مارادونا در فیلم آرژانتینی «پسر عروس» (El hijo de la novia)، شخصی که خود را به شکل یک کشیش کاتولیک درآورده است، به یکی از مشتریان بار می‌گوید: «آنها او را بت کردند و سپس به صلیب کشیدند.» وقتی یکی از دوستانش او را به خاطر این که این شوخی را بیش از حد کرده سرزنش می‌کند، کشیش تقلبی پاسخ می‌دهد: «اما من در مورد مارادونا صحبت می‌کردم.» این اشاره به فیلم «ال کامینو دی سان دیه‌گو» (El camino de San Diego) دارد، هرچند که مارادونا در این فیلم تنها در تصاویر آرشیوی ظاهر می‌شود.

کلیسای مارادونا 

کلیسای مارادونا 

در شهر روزاریو، آرژانتین، مردم محلی یک مذهب جدید به نام “کلیسای مارادونا” را تأسیس کردند. این سازمان بسیاری از مراسم و اصول سنتی مسیحیت، مانند کریسمس و نیایش‌ها، را بازآفرینی کرده و به جای جزئیات مذهبی معمول، آن‌ها را با ویژگی‌ها و نمادهای دیگو مارادونا تطبیق داده است. این کلیسا با ۲۰۰ عضو مؤسس شروع به کار کرد و در حال حاضر ده‌ها هزار نفر دیگر از طریق وب‌سایت رسمی آن به عضویت درآمده‌اند.

عکس پروفایل دیگو مارادونا

عکس پروفایل دیگو مارادونا

عکس دیگو مارادونا فوتبالیست

عکس دیگو مارادونا فوتبالیست

عکس خانوادگی دیگو مارادونا 

عکس خانوادگی دیگو مارادونا 

عکس دیگو مارادونا و همسرش

عکس دیگو مارادونا و همسرش

عکس همسر دیگو مارادونا

عکس همسر دیگو مارادونا

عکس زن دیگو مارادونا

عکس زن دیگو مارادونا

عکس خاص دیگو مارادونا

عکس خاص دیگو مارادونا

عکس دیگو مارادونا و فرزندانش

عکس دیگو مارادونا و فرزندانش

عکس پروفایل دیگو مارادونا

عکس پروفایل دیگو مارادونا

عکس های دیگو مارادونا

عکس های دیگو مارادونا

عکس دیگو مارادونا

عکس دیگو مارادونا

عکس جذاب دیگو مارادونا

عکس جذاب دیگو مارادونا

پوستر دیگو مارادونا

پوستر دیگو مارادونا

والپیپر دیگو مارادونا

والپیپر دیگو مارادونا

دیگو مارادونا والپیپر 

دیگو مارادونا والپیپر 

والپیپر دیگو مارادونا فوتبالی 2025 

والپیپر دیگو مارادونا فوتبالی 2025 

والپیپر دیگو مارادونا برای کامپیوتر

والپیپر دیگو مارادونا برای کامپیوتر

 wallpaper دیگو مارادونا

 wallpaper دیگو مارادونا

wallpaper hd maradona

wallpaper hd maradona

wallpaper maradona

wallpaper maradona

wallpaper marsdona for phone

wallpaper marsdona for phone

wallpaper maradona for laptop

wallpaper maradona for laptop

maradona wallpaper 4k

maradona wallpaper 4k

عکس مجسمه دیگو مارادونا

عکس مجسمه دیگو مارادونا

مجسمه دیگو مارادونا

مجسمه دیگو مارادونا

دیگو مارادونا مجسمه

دیگو مارادونا مجسمه

پست دیگو مارادونا

پست دیگو مارادونا

دیگو مارادونا هافبک دیگو مارادونا بیشتر دوران فوتبالش را در پست هافبک هجومی (Attacking Midfielder) یا به زبان عام‌تر پلی‌میکر (Playmaker) بازی می‌کرد. با این حال، او آزادی زیادی در زمین داشت و گاهی به عنوان مهاجم دوم یا وینگر هم ظاهر می‌شد.

دیگو مارادونا پست

هافبک میانی – هافبک مهاجم 

دیگو مارادونا هافبک مهاجم

مارادونا در تاریخ 27 فوریه 1977، تنها چهار ماه پس از اولین بازی حرفه‌ای خود برای تیم آرژانتینوس جونیورز، اولین بازی ملی خود را در 16 سالگی و مقابل تیم ملی مجارستان انجام داد.

مارادونا هافبک مهاجم

او که به شدت توسط طرفداران فوتبال آرژانتین تحسین می‌شد، برای حضور در تیم ملی آرژانتین جهت شرکت در جام جهانی 1978 که به میزبانی آرژانتین برگزار می‌شد، انتخاب نشد. مربی تیم ملی، سزار لوئیس منوتی، به این نتیجه رسید که در سن 17 سالگی برای بازی در جام جهانی هنوز خیلی جوان است و بنابراین مارادونا را از لیست نهایی کنار گذاشت.

زندگی ورزشی دیگو مارادونا

اما در 3 نوامبر 1978، تنها چند روز پس از رسیدن به 18 سالگی، مارادونا برای تیم زیر 20 سال آرژانتین در یک بازی دوستانه مقابل نیویورک کاسموس، تیمی که فرانتس بکن‌باوئر در آن بازی می‌کرد، به میدان رفت و در این دیدار دو گل از سه گل پیروزی 2-1 تیمش به ثمر رساند.

دیگو مارادونا قهرمانی جوانان جهان 1979

دیگو مارادونا قهرمانی جوانان جهان 1979

در سن ۱۸ سالگی، مارادونا در مسابقات قهرمانی جوانان جهان در سال ۱۹۷۹ که در ژاپن برگزار شد، شرکت کرد و به عنوان ستاره مسابقات شناخته شد. او در پیروزی ۳-۱ آرژانتین مقابل اتحاد جماهیر شوروی درخشید و در مجموع در شش بازی، شش گل به ثمر رساند.

دیگو مارادونا قهرمانی جوانان 1979

در ۲ ژوئن ۱۹۷۹، مارادونا اولین گل ملی بزرگسالان خود را در پیروزی ۳-۱ مقابل اسکاتلند در استادیوم همپدن پارک به ثبت رساند. همچنین در دو بازی کوپا آمریکا در سال ۱۹۷۹ که در ماه آگوست برگزار شد، برای آرژانتین به میدان رفت. در یکی از این بازی‌ها، آرژانتین با نتیجه ۲-۱ مقابل برزیل شکست خورد و در دیگری با پیروزی ۳-۰ برابر بولیوی، گل سوم تیمش را وارد دروازه حریف کرد.

دیگو مارادونا قهرمانی جوانان

سپ بلاتر، رئیس سابق فیفا، سی سال بعد در مورد تأثیر بازی‌های دیگو مارادونا در سال 1979 صحبت کرد و اظهار داشت: «همه نظر خاصی در مورد دیگو آرماندو مارادونا دارند و این موضوع از دوران بازی او تا به امروز ادامه داشته است. واضح‌ترین یادآوری من از این بازیکن فوق‌العاده با استعداد، در دومین دوره جام جهانی فوتبال زیر 20 سال در ژاپن است.»

دیگو مارادونا کوپا آمه ریکا 1979

دیگو مارادونا و هموطنش لیونل مسی تنها بازیکنانی هستند که توانسته‌اند هم در جام جهانی زیر ۲۰ سال و هم در جام جهانی فوتبال، جایزه توپ طلا را به دست آورند. مارادونا این موفقیت را در سال‌های ۱۹۷۹ و ۱۹۸۶ کسب کرد، در حالی که مسی این دستاورد را در سال‌های ۲۰۰۵ و ۲۰۱۴ (و دوباره در سال ۲۰۲۲) تکرار کرد.

دیگو مارادونا کوپا ریکا

دیگو مارادونا کوپا ریکا

دیگو مارادونا در کوپا آمه‌ریکا ۱۹۷۹ به میدان رفت، جایی که تیم ملی آرژانتین عملکرد ضعیفی داشت و در مرحله گروهی از رقابت‌ها کنار رفت. مارادونا تنها با زدن یک گل در پیروزی ۳-۰ مقابل بولیوی در این مسابقات به یادگار ماند.

دیگو مارادونا جام جهانی 1982

مارادونا اولین حضور خود در تورنمنت جام جهانی را در سال ۱۹۸۲ در اسپانیا تجربه کرد. آرژانتین در بازی افتتاحیه این جام در نیوکمپ بارسلونا مقابل بلژیک قرار گرفت. مارادونا نتواست انتظارات را برآورده کند و در نهایت، آرژانتین که مدافع عنوان قهرمانی بود، با نتیجه ۱–۰ شکست خورد.

با وجود این شکست، تیم ملی آرژانتین در ادامه مسابقات توانست مجارستان و السالوادور را به راحتی در آلیکانته شکست دهد و به مرحله دوم صعود کند. اما در داخل تیم تنش‌هایی وجود داشت، زیرا بازیکنان جوان‌تر و کم‌تجربه‌تر با بازیکنان مسن‌تر و باتجربه‌تر دچار اختلاف بودند.

دیگو مارادونا آرژانتین 1982

تیم ملی آرژانتین با حضور بازیکنانی نظیر ماریو کمپس، اسوالدو آردیلس، رامون دیاز، دانیل برتونی، آلبرتو تارانتینی، اوبالدو فیلول و دانیل پاسارلا، در مرحله دوم مسابقات با شکست از برزیل و ایتالیا از رقابت‌ها کنار رفت. بازی مقابل ایتالیا به دلیل برخوردهای خشن کلودیو جنتیله با دیگو مارادونا به شهرت رسید. ایتالیا در این دیدار که در استادیوم ساریا در بارسلونا برگزار شد، موفق شد آرژانتین را با نتیجه ۲–۱ شکست دهد.

مارادونا جام جهانی

مارادونا جام جهانی

مارادونا در تمام پنج بازی بدون تعویض بازی کرد و در دیدار مقابل مجارستان دو گل به ثمر رساند. او در تمامی بازی‌ها بارها با خطا مواجه شد، اما بیشترین تأثیر را در آخرین بازی تیم مقابل برزیل در ساریا داشت، جایی که داوری ضعیف و خشونت در بازی، باعث شکست آرژانتین با نتیجه ۳–۰ شد.

دیگو مارادونا جام جهانی 1986

در این بازی، خلق و خوی مارادونا تحت فشار قرار گرفت و او در دقایق پایانی به دلیل خطای شدید تلافی‌جویانه‌ای که علیه باتیستا مرتکب شد، از زمین بازی اخراج شد.

دیگو مارادونا کاپیتان تیم ملی

لحظه‌ای که مارادونا توپ را با دست از کنار بازوی دراز شده پیتر شیلتون وارد دروازه کرد، به “دست خدا” مشهور شد. مارادونا کاپیتان تیم ملی آرژانتین بود و در جام جهانی 1986 مکزیک موفق به کسب پیروزی شد و در فینال مکزیکو سیتی مقابل آلمان غربی به پیروزی رسید.

دیگو مارادونا تیم ملی آرژانتین

در طول این مسابقات، مارادونا توانایی‌های بی‌نظیر خود را به نمایش گذاشت و به عنوان پویاترین بازیکن جام جهانی شناخته شد. او در هر دقیقه از هر بازی برای تیم ملی آرژانتین به میدان رفت، پنج گل به ثمر رساند و پنج پاس گل نیز ارائه داد.

دیگو مارادونا کاپیتان 1986

سه تا از پاس‌های گل او در بازی افتتاحیه مقابل کره جنوبی در ورزشگاه المپیکو یونیورسیتاریو در مکزیکو سیتی به ثبت رسید. اولین گل مارادونا در این مسابقات در بازی دوم گروهی در پوئبلا و مقابل تیم ملی ایتالیا به ثمر رسید.

در مرحله نخست حذفی، آرژانتین در پوئبلا توانست تیم اروگوئه را حذف کند و سپس در ورزشگاه آزتکا، در مکزیکو سیتی، در دیداری حساس و هیجان‌انگیز با تیم ملی انگلیس روبه‌رو شد.

دیگو مارادونا نیمه فرشته نیمه شیطان

دیگو مارادونا نیمه فرشته نیمه شیطان

پس از به ثمر رساندن دو گل متضاد در پیروزی ۲-۱ مقابل انگلیس در مرحله یک چهارم نهایی، افسانه مارادونا شکل گرفت. عظمت و زیبایی گل دوم او و جنجال‌های گل اولش، باعث شد که روزنامه فرانسوی L’Équipe مارادونا را به عنوان “نیمه فرشته، نیمه شیطان” توصیف کند.

دیگو مارادونا دست خدا

این مسابقه در پس‌زمینه جنگ فالکلند میان آرژانتین و بریتانیا برگزار شد. در این دیدار، گل اول مارادونا به طرز مشکوکی به ثمر رسید، زیرا او با دست به توپ ضربه زد. این حرکت که در ابتدا به‌طور گسترده‌ای نادیده گرفته شد، باعث جنجال‌های زیادی شد. مارادونا بعدها این اقدام خود را این‌گونه توضیح داد: «کمی با سر مارادونا و کمی با دست خدا». به همین دلیل، گل او به نام “دست خدا” معروف شد.

دست خدا دیگو مارادونا

اما در 22 آگوست 2005، مارادونا در برنامه تلویزیونی خود اعتراف کرد که عمداً با دست به توپ ضربه زده است و هیچ‌گاه تماس با سر خود در آن لحظه نداشته است. او اذعان کرد که بلافاصله بعد از گل، متوجه شد که این گل غیرقانونی بوده است. این اتفاق به عنوان یکی از بزرگترین حواشی تاریخ جام جهانی شناخته می‌شود و واکنش‌های شدیدی را از سوی بازیکنان انگلیسی به همراه داشت.

گل دیگو مارادونا به انگلیس

گل دوم مارادونا، تنها 4 دقیقه پس از گل اول، توسط فیفا به عنوان بهترین گل تاریخ جام جهانی انتخاب شد. او توپ را از نیمه خودی دریافت کرد، به اطراف چرخید و با 11 لمس توپ، بیش از نیمی از طول زمین را دوید.

دیگو مارادونا انگلیس

دیگو مارادونا انگلیس

در مسیر خود، پنج بازیکن انگلیسی شامل پیتر بردزلی، استیو هاج، پیتر رید، تری بوچر و تری فنویک را به زیبایی دریبل زد و در نهایت پس از عبور از دروازه‌بان پیتر شیلتون، توپ را با دقت به داخل دروازه فرستاد.

دیگو مارادونا گل قرن

این گل در نظرسنجی آنلاین برگزار شده توسط فیفا در سال 2002 به عنوان “گل قرن” انتخاب شد. همچنین، در نظرسنجی‌ای که در همان سال توسط کانال 4 بریتانیا انجام شد، عملکرد مارادونا در رتبه ششم فهرست 100 لحظه برتر ورزشی قرار گرفت.

گل قرن دیگو مارادونا

مارادونا پس از این گل، با دو گل دیگر در دیدار نیمه‌نهایی مقابل بلژیک در استادیوم آزتکا ادامه داد، که شامل یک دریبل برجسته دیگر برای به ثمر رساندن گل دوم بود. در فینال، تیم آلمان غربی تلاش کرد تا او را با دو مدافع مهار کند، اما در دقیقه 84 مارادونا موفق شد از لوتار ماتئوس، هافبک آلمان غربی، عبور کرده و پاس نهایی را به خورخه بوروچاگا ارسال کند تا او گل پیروزی را به ثمر برساند. در نهایت، آرژانتین با نتیجه 3–2 آلمان غربی را شکست داد و مارادونا به عنوان کاپیتان تیم، جام جهانی را بالای سر برد.

دیگو مارادونا آرژانتین 2002

در طول مسابقات، مارادونا بیش از نیمی از شوت‌های آرژانتین را یا خودش انجام داد، یا آن‌ها را ایجاد کرد. او 90 دریبل برتر رقابت‌ها را به ثبت رساند که سه برابر بیشتر از هر بازیکن دیگر بود و همچنین 53 بار تحت فشار خطای حریفان قرار گرفت. به همین دلیل، تیمش بیشترین تعداد ضربات آزاد را در میان تمام تیم‌ها به دست آورد.

مارادونا آرژانتین

مارادونا آرژانتین

مارادونا از 14 گل آرژانتین در این تورنمنت، 10 گل را یا خود به ثمر رساند یا پاس گل داد. در پایان مسابقات جام جهانی، او با رای اتفاقی آرا به عنوان بهترین بازیکن تورنمنت، توپ طلای بهترین بازیکن را کسب کرد. به طور گسترده‌ای تصور می‌شد که او جام جهانی را تقریباً به تنهایی به دست آورده است، امری که بعدها مارادونا اظهار داشت که به طور کامل با آن موافق نیست.

دیگو مارادونا زین الدین زیدان

زین‌الدین زیدان، که در سن ۱۴ سالگی جام جهانی ۱۹۸۶ را تماشا می‌کرد، درباره مارادونا گفت که او “در سطح دیگری بود”. به پاس احترام به او، مقامات استادیوم آزتکا مجسمه‌ای از مارادونا ساختند که نمایانگر لحظه‌ای است که او “گل قرن” را به ثمر رساند و این مجسمه را در ورودی استادیوم قرار دادند.

پس از پیروزی در فینال مقابل آلمان غربی، مارادونا با جام جهانی فوتبال در دست به جشن پرداخت. با توجه به عملکرد فوق‌العاده مارادونا در جام جهانی ۱۹۸۶ مکزیک، در سال ۲۰۱۴، راجر بنت از ESPN FC این عملکرد را به عنوان “فوق‌العاده‌ترین عملکردی که یک جام جهانی تاکنون شاهد بوده است” توصیف کرد. همچنین کوین باکستر از لس آنجلس تایمز آن را “یکی از بهترین عملکردهای فردی در تاریخ مسابقات” خواند و واشنگتن پست نیز این گل را “بهترین گل در تاریخ مسابقات” معرفی کرد.

دیگو مارادونا بهترین گل تاریخ

در سال ۲۰۰۲، راسل توماس از روزنامه گاردین گل دوم دیگو مارادونا در برابر انگلستان در مرحله یک‌چهارم نهایی جام جهانی ۱۹۸۶ را به عنوان “مسلماً بهترین گل فردی تاریخ فوتبال” توصیف کرد. در مقاله‌ای که در سال ۲۰۱۸ برای Sportsnet نوشت، او افزود: “هیچ بازیکنی، حتی پله در سال ۱۹۵۸ یا پائولو روسی در سال ۱۹۸۲، مانند مارادونا در جام جهانی مکزیک، بر یک بازی تسلط نداشتند.”

توماس همچنین درباره عملکرد مارادونا اظهار داشت: “این هنرمند برجسته آرژانتینی به تنهایی دومین جام جهانی را به کشورش هدیه داد.” او در مورد دو گل به یادماندنی مارادونا در مقابل انگلستان در مرحله یک‌چهارم نهایی گفت: “بله، دست مارادونا بود و نه دست خدا که گل اول را به ثمر رساند. این یک هنر ناب بود.”

دیگو مارادونا کوپا آمریکا 1987

در کوپا آمه ریکا ۱۹۸۷ که در آرژانتین برگزار شد، مارادونا در چهار بازی حضور داشت و سه گل به ثمر رساند. یکی از این گل‌ها در پیروزی ۳-۰ تیم ملی آرژانتین مقابل اکوادور بود که مارادونا دو گل در این دیدار به ثمر رساند. با این حال، آرژانتین در مرحله نیمه‌نهایی با نتیجه ۱-۰ مقابل اروگوئه، قهرمان نهایی آن دوره، شکست خورد.

دیگو مارادونا کوپا آمریکا

در کوپا آمه ریکا ۱۹۸۹ که در برزیل برگزار شد، مارادونا در شش بازی حضور داشت اما نتوانست گلی به ثمر رساند. در پایان، تیم ملی آرژانتین به مقام سوم این مسابقات دست یافت.

دیگو مارادونا جام جهانی 1990

مارادونا در جام جهانی ۱۹۹۰ ایتالیا دوباره به عنوان کاپیتان تیم ملی آرژانتین انتخاب شد و موفق شد یک فینال دیگر در تاریخ جام جهانی را تجربه کند. با این حال، مصدومیت مچ پای او تأثیر زیادی بر عملکرد کلی‌اش داشت و نسبت به چهار سال قبل، تسلط کمتری در زمین داشت. علاوه بر این، تیم آرژانتین سه تن از بهترین بازیکنان خود را به دلیل مصدومیت‌ها از دست داده بود.

آرژانتین پس از شکست غیرمنتظره در اولین بازی خود مقابل کامرون در سن سیرو میلان، تقریباً از دور رقابت‌ها کنار رفت و تنها توانست در رده سوم گروه خود قرار گیرد. اما در مرحله یک شانزدهم نهایی، در بازی مقابل برزیل در تورین، مارادونا با ارسال یک پاس عالی برای کلودیو کانیگیا، کمک کرد تا او تنها گل بازی را به ثمر برساند و آرژانتین را به مرحله بعدی برساند.

دیگو مارادونا ضربات پنالتی

دیگو مارادونا ضربات پنالتی

در مرحله یک چهارم نهایی، تیم ملی آرژانتین در فلورانس به مصاف یوگسلاوی رفت. این بازی پس از 120 دقیقه بازی بدون گل به پایان رسید و در نهایت آرژانتین توانست در ضربات پنالتی پیروز شود، هرچند که ضربه پنالتی دیگو مارادونا، که به سمت راست دروازه بان زده شده بود، مهار شد.

دیگو مارادونا استادیوم سن پایولو

بازی نیمه‌نهایی مقابل تیم ملی ایتالیا، که میزبان تورنمنت بود، در ورزشگاه سن پائولو در ناپل (استادیوم باشگاه مارادونا) برگزار شد. این بازی پس از تساوی 1-1 به ضربات پنالتی کشیده شد. در این مرحله، مارادونا با تلاش و جسارت خود توانست موفق شود و ضربه‌ای را به درون دروازه حریف بفرستد که تقریباً همانند ضربه ناموفق خود در مرحله قبلی بود، اما این‌بار به‌طور دقیق‌تر وارد دروازه شد.

دیگو مارادونا سن پائولو

در فینال جام جهانی ۱۹۹۰ در رم، آرژانتین با نتیجه 1–0 مقابل آلمان غربی شکست خورد. تنها گل این بازی از طریق یک پنالتی بحث‌برانگیز به ثمر رسید که آندریاس برهمه در دقیقه ۸۵ پس از خطا روی رودی وولر زد. پس از سوت پایان، مارادونا تحت تاثیر این شکست به شدت گریه کرد و داور را مسئول باخت تیمش دانست.

دیگو مارادونا جام آرتمیو فرانچی 1993

دیگو مارادونا جام آرتمیو فرانچی 1993

دیگو مارادونا جام آرتمیو فرانچی در تاریخ 24 فوریه 1993، دیگو مارادونا پس از مدت‌ها غیبت، به تیم ملی آرژانتین بازگشت و در دیداری از جام آرتمیو فرانکی 1993 مقابل دانمارک در مار دل پلاتا به میدان رفت.

دیگو مارادونا آرتمیو فرانچی

این بازی با نتیجه 1-1 در زمان معمول به پایان رسید و در نهایت تیم ملی آرژانتین توانست در ضربات پنالتی با نتیجه 5-4 پیروز شود.

دیگو مارادونا جام جهانی 1994

در جام جهانی ۱۹۹۴ ایالات متحده، مارادونا تنها در دو بازی به میدان رفت که هر دو در استادیوم فاکسبورو نزدیک بوستون برگزار شد. او در یکی از این مسابقات، در برابر یونان، موفق به زدن یک گل شد. اما پس از آن، به دلیل مثبت بودن نتیجه تست دوپینگش برای ماده افدرین، از ادامه رقابت‌ها محروم شد و به خانه فرستاده شد.

مارادونا جام جهانی 1994

پس از اینکه مارادونا گل سوم آرژانتین را در برابر یونان به ثمر رساند، یکی از جذاب‌ترین جشن‌های گل در تاریخ جام جهانی را به نمایش گذاشت. او که از بازگشت خود به فوتبال بین‌المللی به شدت شادمان بود، با چهره‌ای متمایز و چشمان برآمده، به سمت یکی از دوربین‌های کناری دوید و شادی خود را به شکلی منحصر به فرد ابراز کرد.

گل ملی مارادونا 

گل ملی مارادونا 

این گل آخرین گل بین‌المللی مارادونا برای تیم ملی آرژانتین بود. در بازی دوم، که پیروزی ۲-۱ مقابل نیجریه بود و قرار بود آخرین بازی او برای آرژانتین باشد، مارادونا هر دو گل تیمش را به ثمر رساند. گل اول را خود او زد و در گل دوم، پاس گل را به کلودیو کانیگیا داد. این عملکرد مارادونا همراه با نمایش قوی تیم آرژانتین در این بازی، از نکات برجسته آن دیدار بود.

دوپینگ دیگو مارادونا 

مارادونا در زندگی‌نامه‌اش ادعا کرد که نتیجه آزمایش دوپینگ او به دلیل مصرف نوشیدنی انرژی‌زای Rip Fuel بود که توسط مربی شخصی‌اش به او داده شده بود. طبق گفته او، نسخه آمریکایی این نوشیدنی برخلاف نسخه آرژانتینی، حاوی یک ماده شیمیایی ممنوعه بود. زمانی که دوز آرژانتینی آن تمام شد، مربی مارادونا به اشتباه نسخه آمریکایی را خریداری کرده بود.

دیگو مارادونا دوپینگ

فیفا پس از این آزمایش مثبت، مارادونا را از رقابت‌های جام جهانی ۱۹۹۴ در ایالات متحده آمریکا اخراج کرد. پس از اخراج مارادونا، تیم ملی آرژانتین در دور یک هشتم نهایی به رهبری مربی دیگری، با شکست از رومانی در لس آنجلس، از تورنمنت کنار رفت. آرژانتین در غیاب مارادونا تیم ضعیف‌تری نسبت به ترکیب اصلی خود داشت، حتی با حضور بازیکنانی چون گابریل باتیستوتا و کلودیو کانیجیا.

تست مواد مخدر دیگو مارادونا

دیگو مارادونا به طور جداگانه اعلام کرد که با فیفا توافق کرده است تا موضوعی را نادیده بگیرند و به او اجازه دهند قبل از برگزاری مسابقه از دارویی برای کاهش وزن استفاده کند تا بتواند در بازی حضور داشته باشد. عدم موفقیت او در تست مواد مخدر در جام جهانی 1994، به عنوان پایان دوران بین‌المللی‌اش تلقی شد، که 17 سال به طول انجامید و او موفق به زدن 34 گل در 91 بازی شد.

دیگو مارادونا بازیساز

دیگو مارادونا بازیساز

مارادونا، که در میان رسانه‌ها به عنوان یک “شماره 10 کلاسیک” شناخته می‌شود، به عنوان یک بازیساز سنتی شناخته می‌شد.

بازیساز دیگو مارادونا

او معمولاً در نقش‌های آزاد بازی می‌کرد و یا به عنوان هافبک تهاجمی در پشت مهاجمان قرار می‌گرفت، یا به عنوان مهاجم دوم در خط حمله با دو نفر دیگر همکاری می‌کرد.

دیگو مارادونا پسر طلایی

مارادونا، که از سنین جوانی نشان‌دهنده استعداد فوق‌العاده‌ای بود، لقب “ال پیبه د اورو” یا “پسر طلایی” را به خود اختصاص داد، لقبی که در طول دوران حرفه‌ای‌اش همواره با او همراه بود. او به خاطر مهارت‌های بی‌نظیرش در دریبل‌زنی، دید بالا، کنترل دقیق توپ، توانایی پاس‌دهی و خلاقیت شناخته شد و به عنوان یکی از برجسته‌ترین و هنرمندترین بازیکنان فوتبال به شمار می‌آید.

پسر طلایی دیگو مارادونا 

این اسطوره فوتبال با بدنی کوچک و جمع و جور، قدرت پاهایش، مرکز ثقل پایین و تعادل فوق‌العاده‌اش، توانایی داشت تا فشارهای فیزیکی را حین دویدن با توپ بخوبی تحمل کند. به رغم جثه کوچک خود، او با شتاب و سرعت بالایش، توانسته بود به راحتی سرعت خود را تغییر دهد و با چابکی و مهارت‌های دریبل‌زنی و کنترل قوی بر توپ، حریفان را فریب دهد و از آنان عبور کند.

دیگو مارادونا فیفا 2020

در نظرسنجی‌ای که فیفا برگزار کرد، دیگو مارادونا به همراه پله به عنوان برندگان جایزه بهترین بازیکن قرن بیستم میلادی معرفی شدند. او با نمایش فوق‌العاده‌اش در جام جهانی ۱۹۸۶، تیم ملی آرژانتین را به قهرمانی رساند.

استعداد، تکنیک بالا، چابکی، دید وسیع، پاس‌های دقیق و مهارت بی‌نظیر در کنترل توپ و دریبل زنی، موجب شد تا مارادونا با وجود قد کوتاهش، در دنیای فوتبال به برتری دست یابد و لقب “پسر طلایی” (به اسپانیایی: El Pibe de Oro) را کسب کند.

زندگی فوتبالی دیگو مارادونا

زندگی فوتبالی دیگو مارادونا

دیگو مارادونا در عرصه ملی، ۹۱ بار برای تیم ملی آرژانتین به میدان رفت و موفق به ثبت ۳۴ گل شد. او در چهار دوره جام جهانی فوتبال شرکت کرد.

دیگو مارادونا فوتبالیست

ویژگی بارز او در جام جهانی ۱۹۸۶ مکزیک، حضور در مرحله یک چهارم نهایی بود که در این دیدار آرژانتین با نتیجه ۲–۱ مقابل انگلستان، یکی از مدعیان قهرمانی، به پیروزی رسید و هر دو گل را او به ثبت رساند.

فوتبالیست دیگو مارادونا

این موفقیت باعث شد تا آرژانتین به نیمه نهایی و فینال برسد و در این مراحل نیز به برتری‌های خود با عملکرد درخشان مارادونا ادامه دهد و در نهایت قهرمان رقابت‌ها شود.

زندگی فوتبالی مارادونا

اولین گل مارادونا در دیدار مقابل انگلستان به گل «دست خدا» معروف شد، زیرا او به طرز زیرکانه‌ای با دست گلزنی کرد. پس از این گل، او با دریبل زدن چهار بازیکن انگلیسی و دروازه‌بان تیم، ۶۰ متر را طی کرد و گل دوم را هم به ثمر رساند که این گل به عنوان بهترین گل تاریخ فوتبال شناخته شده است. در سال ۲۰۰۲، در یک نظرسنجی برگزار شده توسط فیفا، این گل به عنوان «گل قرن» انتخاب شد.

اولین قرارداد دیگو مارادونا

در موزه دیگو مارادونا، ویترینی وجود دارد که برخی از افتخارات او را نمایش می‌دهد. در این ویترین، نخستین برگه قرارداد حرفه‌ای وی که با باشگاه آرژانتینیوس جونیورز منعقد شده است، به ویژه با نام پدرش مشخص شده است.

قرارداد دیگو مارادونا

این موزه در سال ۲۰۱۶ و به کوشش پرس به یک جاذبه گردشگری تبدیل شد تا محلی برای کسب درآمد و معرفی بیشتر مارادونا و باشگاه نخستین او باشد.

زندگی حرفه ای دیگو مارادونا

مارادونا در سن هشت سالگی، با انجام حرکات نمایشی با توپ فوتبال در مکان‌های عمومی، تلاش می‌کرد تا به تأمین بخشی از هزینه‌های خانوار فقیر خود کمک کند. او در دوران جوانی با درخشش خیره‌کننده‌اش در تیم بوکا جونیورز آغاز کرد و سپس به بارسلونای اسپانیا منتقل شد. مارادونا با این تیم موفق به کسب عنوان قهرمانی در جام حذفی اسپانیا شد.

دیگو مارادونا جام جهانی

دیگو مارادونا جام جهانی

دیگو مارادونا جام جهانی 1982 ، علی‌رغم ارائه بازی‌های جذاب و تماشایی، به خاطر یک رفتار غیرورزشی در دیدار مقابل برزیل در مرحله دوم، از زمین بازی اخراج شد و بدون حضور او، آرژانتین از ادامه مسابقات جام جهانی کنار رفت.

دیگو مارادونا تیم ملی

چهار سال بعد، در جام جهانی ۱۹۸۶ که در مکزیک برگزار شد، دیه‌گو مارادونا به تحسین همگان پرداخت و هنر فوتبال خود را به نمایش گذاشت.

دیگو مارادونا در تیم ملی

در اوج حساسیت‌های جام جهانی، دو تیم آرژانتین و انگلستان در مرحله یک چهارم نهایی به مصاف یکدیگر رفتند. این دیدار، بازتابی از جنگ فالکلند بر روی زمین ورزش بود. دیه‌گو مارادونا با به ثمر رساندن دو گل تاریخی، موجب پیروزی آرژانتین در این مسابقه شد.

دیگو مارادونا و تیم ملی

نخستین گل مسابقه را مارادونا در ابتدای نیمه دوم با استفاده از دست به ثمر رساند. چند دقیقه بعد، او با در اختیار گرفتن توپ در میانه میدان، با دریبل زدن هفت بازیکن انگلیسی، توپ را به دروازه پیتر شیلتون، دروازه‌بان انگلستان، وارد کرد.

دیگو مارادونا جام 1986

هنرنمایی شگفت‌انگیز دیه‌گو مارادونا، آرژانتین را در سال ۱۹۸۶ به قهرمانی جهان هدایت کرد. او همچنین موفق شد که باشگاه ناپولی ایتالیا را در دو مقطع، در سال‌های ۱۹۸۷ و ۱۹۸۹، به قهرمانی لیگ ایتالیا برساند و در سال ۱۹۹۰ نیز با این تیم موفق به کسب جام یوفا شد.

آرژانتین دیگو مارادونا

آرژانتین دیگو مارادونا

در جام جهانی ۱۹۹۰ که در کشور ایتالیا برگزار شد، تیم ملی آرژانتین به رهبری دیه‌گو مارادونا، در مرحله نیمه‌نهایی در ورزشگاه ناپل موفق به شکست تیم ایتالیا، میزبان مسابقات، شد.

دیگو مارادونا تیم ملی آرژانتین

با این حال، آرژانتین نتوانست در دیدار نهایی مانند دور قبل که قهرمان شده بود، تیم ملی آلمان را شکست دهد و در نهایت با کسب مقام دوم، به وطن خود بازگشت.

تیم ملی آرژانتین و دیگو مارادونا

در این دوره از رقابت‌های جام جهانی فوتبال، مارادونا از هواداران باشگاه ناپولی درخواست کرد که با توجه به تبعیض‌ها و مشکلات اقتصادی موجود در جنوب ایتالیا، از تیم ملی آرژانتین در بازی میان ایتالیا و آرژانتین حمایت کنند.

دیگو مارادونا آرژانتینوس جونیورز

در تاریخ 20 اکتبر 1976، دیه‌گو مارادونا اولین حضور حرفه‌ای خود را به عنوان بازیکن آرژانتینوس جونیورز انجام داد، تنها 10 روز پیش از رسیدن به سن 16 سالگی، و در مقابل تیم تالرس د کوردوبا به میدان رفت.

دیگو مارادونا جونیورز 1976

او با پیراهن شماره 16 به بازی آمد و با این اقدام به جوان‌ترین بازیکن تاریخ لیگ برتر آرژانتین تبدیل شد. چند دقیقه پس از آغاز این بازی، مارادونا توپ را به پاهای خوان دومینگو کابررا زد که این صحنه به نمادی از استعداد او تبدیل شد.

دیگو مارادونا آرژانتین

دیگو مارادونا آرژانتین

دیگو مارادونا جوز هندی پس از پایان بازی، مارادونا اظهار داشت: “در آن روز حس کردم که آسمان را در دستانم دارم.” سی سال بعد، کابررا به خاطر اولین بازی مارادونا چنین یاد و خاطره‌ای را بازگو کرد: “من در سمت راست زمین بودم و سعی کردم او را تحت فشار قرار دهم، اما او هیچ فرصتی به من نداد. او حرکتی با جوز هندی انجام داد و به محض اینکه من چرخیدم، او از من فاصله گرفت.”

اولین گل دیگو مارادونا

مارادونا در تاریخ 14 نوامبر 1976، دو هفته پس از رسیدن به 16 سالگی، اولین گل حرفه‌ای خود را در برابر تیم مارپلاتنسه سن لورنزو به ثمر رساند. همچنین در این مسابقه یک گل دیگر نیز به ثبت رساند.

دیگو مارادونا لیگ برتر

او در آن فصل، 11 بازی انجام داد و دو گل که در اولین بازی‌اش به ثمر رساند، تنها گل‌هایی بودند که در آن فصل به ثبت رساند.

دیگو مارادونا جام جهانی 1978

دیگو مارادونا جام جهانی در فصل 1977، دیه‌گو مارادونا توانست در 49 مسابقه به میدان برود و 19 گل به ثمر برساند، که این عملکردش باعث شد توجه سایر باشگاه‌های آمریکای جنوبی به او جلب شود. در فصل 1978، او در 35 دیدار موفق به زدن 26 گل گردید و در آستانه رقابت‌های جام جهانی 1978 قرار داشت.

دیگو مارادونا سزار لوییس

دیگو مارادونا سزار لوییس

با این حال، زمانی که تیم‌ها در تاریخ 19 مه آزاد شدند، او به‌وسیله‌ی مربی سزار لوئیس منوتی انتخاب نشد که بسیاری را شگفت‌زده کرد.

دیگو مارادونا برترین گلزن

دو روز بعد از کنار گذاشته شدن، او در یک پیروزی مقابل چاکاریتا جونیورز یک گل به ثمر رساند.

دیگو مارادونا برترین گلزن 1980

در سال 1979، مارادونا در 26 بازی موفق شد 26 گل به‌زنی کند و در هر دو تورنمنت متروپولیان و ناسیونال عنوان آقای گل را از آن خود کرد. در سال 1980، او در 45 بازی 43 گل به ثمر رساند و دوباره برای چهار تورنمنت متوالی عنوان برترین گلزن را کسب کرد.

دیگو مارادونا بوکا جونیورز

دیگو مارادونا در سال 1981 پس از کسب عنوان قهرمانی متروپولیتانو در کنار هواداران باشگاه بوکا جونیورز نگهداری شد. او در مدت پنج سال حضور خود در آرژانتینوس جونیورز، از سال 1976 تا 1981، موفق به زدن 115 گل در 167 بازی شد و سپس در فوریه 1981 با مبلغ 4 میلیون دلار به بوکا جونیورز منتقل گردید.

دیگو مارادونا فوتبال

دیگو مارادونا سزار لوییس

مارادونا همچنین پیشنهاداتی از باشگاه‌های دیگر دریافت کرد، از جمله ریور پلاته که تمایل داشت او را به عنوان بهترین بازیکن باشگاه خود جذب کند. با این وجود، ریور پلاته به دلیل حقوق و دستمزد بالای خود در حفظ دانیل پاسارلا و اوبالدو فیلول، تصمیم به کنار گذاشتن این پیشنهاد گرفت.

دیگو مارادونا جونیورز 1981

مارادونا در تاریخ 20 فوریه 1981 با باشگاه بوکاجونیورز قرارداد امضا کرد. او دو روز بعد در اولین بازی خود، که در مقابل تیم تالرس د کوردوبا برگزار شد، موفق شد در پیروزی 4–1 این تیم دو گل به ثمر برساند. در تاریخ 10 آوریل، مارادونا برای نخستین بار در سوپرکلاسیکو، مسابقه‌ای حساس و مهم علیه تیم ریورپلاته در ورزشگاه La Bombonera به میدان رفت.

دیگو مارادونا فیفا 2025

در این بازی، بوکا با نتیجه 3–0 ریور را شکست داد و یکی از گل‌ها را مارادونا پس از دریبل زدن از مقابل آلبرتو تارانتینی و فیلول به ثمر رساند.

دیگو مارادونا در فیفا 2025

با این حال، علی‌رغم وجود رابطه‌ای پرتنش و بی‌اعتمادی میان مارادونا و مدیر بوکاجونیورز، سیلویو مارزولینی، تیم بوکا فصل بسیار موفقی را تجربه کرد و با کسب یک امتیاز مقابل راسینگ کلاب، قهرمانی لیگ را به دست آورد. این عنوان، تنها قهرمانی‌ای بود که مارادونا در لیگ‌های داخلی کشور آرژانتین کسب کرد.

دیگو مارادونا بارسلونا

در تاریخ 26 ژوئن 1983، در نخستین بازی فینال کوپا د لالیگا که در ورزشگاه سانتیاگو برنابئو برگزار شد، دیه‌گو مارادونا به گلزنی پرداخت و به عنوان اولین بازیکن بارسلونا شناخته شد که توسط هواداران رقیب خود، یعنی رئال مادرید، مورد تشویق قرار گرفت. مارادونا با دریبل زدن آگوستین، دروازه‌بان تیم مادریدی، به دروازه خالی نزدیک شد و در حالی که خوان خوزه، مدافع مادرید، تلاش می‌کرد تا ضربه او را مهار کند، متوقف شد.

بارسلونا دیگو مارادونا

خوزه در نهایت به تیرک دروازه برخورد کرد، پیش از آنکه مارادونا توپ را وارد دروازه کند. نحوه گلزنی که باعث تشویق هواداران مخالف شد، تنها به رونالدینیو (در نوامبر 2005) و آندرس اینیستا (در نوامبر 2015) اجازه داد که به عنوان بازیکنان بارسلونا در سانتیاگو برنابئو مورد تشویق هواداران رئالی قرار بگیرند.

سه روز بعد، بارسلونا در بازی برگشت با نتیجه 2–1 پیروز شد و مارادونا موفق به زدن یک پنالتی شد و بدین ترتیب به تیمش کمک کرد تا عنوان دیگری را در مقابل رقیب سنتی خود کسب کند.

بارسلونا دیگو مارادونا

بارسلونا دیگو مارادونا

پس از برگزاری جام جهانی 1982، دیگو مارادونا با قراردادی به ارزش 5 میلیون پوند (معادل 7.6 میلیون دلار) به باشگاه بارسلونا منتقل شد. در فصل 1982-1983، تحت هدایت سرمربی سزار لوئیس منوتی، بارسلونا و مارادونا به موفقیت‌های بزرگی دست یافتند و دو عنوان قهرمانی، یعنی کوپا دل ری و کوپا د لا لیگا، را کسب کردند که هر دو بار در برابر رئال مادرید به دست آمدند.

دیگو مارادونا شکستگی پا

در تاریخ 24 سپتامبر 1983، آندونی گویکوتشیا، مدافع تیم اتلتیک بیلبائو، Diego Maradona را با حرکتی شدید مجروح کرد. در آن زمان، مارادونا با مشکلات زیادی در بارسلونا مواجه بود؛ او نه تنها به دلیل بیماری‌ها و مصدومیت‌ها، بلکه به خاطر حوادث جنجالی و بحث‌برانگیز در میادین فوتبال در شرایط سختی به سر می‌برد.

دیگو مارادونا مصدومیت

او ابتدا دچار یک حمله هپاتیت شد و سپس در یک بازی لالیگا در نیوکمپ، مچ پایش در اثر تکل بی‌رحمانه گویکوتشیا، که به عنوان “قصاب بیلبائو” شناخته می‌شود، شکست. این حادثه به قدری جدی بود که زندگی مارادونا را در معرض خطر قرار داد، اما با وجود این شرایط دشوار، امکان درمان و بازتوانی او فراهم شد.

دیگو مارادونا کوپا

مارادونا در فینال کوپا دل ری 1984 که در مادرید برگزار شد، به طور مستقیم در یک درگیری خشونت‌آمیز شرکت کرد. پس از دریافت یک تکل شدید از سوی گویکوتشیا و نیز تحمل توهین‌های نژادپرستانه مرتبط با اصل و نسب بومیان آمریکای پدرش توسط هواداران بیلبائو در طول بازی، و همچنین تحریک‌های میگل سولا، یکی از بازیکنان بیلبائو، مارادونا در نهایت واکنشی خشمگینانه نشان داد. این درگیری پس از شکست 1-0 بارسلونا به وقوع پیوست.

دیگو مارادونا فینال کوپا

او به طور ناگهانی از جایش برخواست و چند سانتی‌متر از صورت سولا فاصله گرفت تا با او صحبت کند. این واکنش به سرعت باعث ایجاد سلسله‌ای از واکنش‌های احساسی در هر دو تیم شد. سولا با به کار بردن واژه‌های توهین‌آمیز، رفتار جمعیت را به سمت مارادونا به طرز تحقیرآمیزی تقلید کرد.

دیگو مارادونا کوپا 1984

دیگو مارادونا کوپا 1984

مارادونا سپس با ضربه سر سولا، با آرنج به صورت یکی از بازیکنان بیلبائو برخورد کرد و زانوی خود را به سر بازیکن دیگری کوبید، که موجب از حال رفتن او شد. تیم بیلبائو به سرعت مارادونا را محاصره کرد تا از او انتقام بگیرد و گویکوئچیا با یک ضربه محکم به سینه‌اش زد، پیش از آنکه دیگر بازیکنان بارسلونا به کمک مارادونا بیایند.

از این لحظه به بعد، بازیکنان بارسلونا و بیلبائو در زمین درگیر شدند و مارادونا در مرکز این نزاع قرار داشت، در حالی که هر کس پیراهن بیلبائو پوشیده بود، مورد حمله مشت و لگد قرار می‌گرفت.

دیگو مارادونا خوان کارلوس

درگیری دسته‌جمعی در برابر پادشاه اسپانیا، خوان کارلوس، و تماشاگران 100,000 نفری در داخل استادیوم رخ داد و بیش از نیمی از جمعیت اسپانیا نیز به تماشای آن از تلویزیون پرداختند. این واقعه زمانی شدت گرفت که هواداران شروع به پرتاب اشیای جامد به سمت بازیکنان، مربیان و حتی عکاسان کردند. در نتیجه، حدود شصت نفر دچار جراحت شدند و این حادثه به‌طور ناگهانی انتقال مارادونا از باشگاه را در آخرین بازی‌اش با پیراهن بارسلونا متوقف کرد.

دیگو مارادونا خوان کارلوس

یکی از مدیران باشگاه بارسلونا اعلام کرد: “زمانی که صحنه‌های مشاجره مارادونا و هرج‌ومرج بعد از آن را مشاهده کردم، فهمیدم که نمی‌توانیم بیشتر از این با او ادامه دهیم.” مارادونا در 58 دیدار خود، با انتقالی بی‌سابقه به ناپولی در سری آ ایتالیا، با مبلغ 6.9 میلیون پوند (معادل 10.48 میلیون دلار) به این تیم پیوست.

دیگو مارادونا پولی

دیگو مارادونا پولی

مارادونا در تاریخ 5 ژوئیه 1984 به ناپل رسید و به عنوان بازیکن جدید ناپولی به جهانیان معرفی شد. در این مراسم که در ورزشگاه سن پائولو برگزار شد، 75000 هوادار از او استقبال کردند.

دیگو مارادونا ناپل

دیوید گلدبلات، نویسنده و خبرنگار ورزشی، در این زمینه اظهار داشت: “این هواداران به شدت معتقد بودند که ناجی مورد نظرشان آمده است.”

دیگو مارادونا ناجی ناپل

یک روزنامه محلی گزارش کرد که علی‌رغم نبود “شهردار، خانه‌ها، مدارس، اتوبوس‌ها، استخدام و خدمات بهداشتی”، هیچ‌یک از این مسائل اهمیت ندارد زیرا ما مارادونا را داریم. پیش از ورود مارادونا، فوتبال ایتالیا تحت سلطه تیم‌های شمال و مرکز کشور مانند آث میلان، یوونتوس، اینترمیلان و رم بود و هیچ تیمی از ناحیه جنوبی شبه جزیره ایتالیا موفق به قهرمانی در لیگ نشده بود.

این وضعیت به نوعی بهترین سناریو برای مارادونا و تصویر همدردانه‌اش از طبقه کارگر بود. او به یک تیم با سابقه‌ی درخشان پیوست که در پایان فصل 1983-1984 سری A با خطر سقوط مواجه بود، در دشوارترین و پرطرفدارترین لیگ فوتبال اروپا.

پولی دیگو مارادونا

مارادونا در ناپولی به اوج دوران حرفه‌ای خود رسید و به سرعت بازوبند کاپیتانی را از جوزپه بروسکولوتی، مدافع با تجربه ناپولی، به ارث برد. او به زودی به چهره‌ای محبوب و ستاره‌ای تحسین‌شده در بین هواداران باشگاه تبدیل شد. در طول زمان حضورش در ناپولی، او این تیم را به موفق‌ترین دوران تاریخش رساند. مارادونا در دورانی برای ناپولی بازی می‌کرد که تنش‌های شمال و جنوب ایتالیا به دلیل مسائل گوناگون، به ویژه تفاوت‌های اقتصادی میان این دو منطقه، به اوج خود رسیده بود.

دیگو مارادونا قهرمانی 1986

ناپولی تحت سرپرستی دیه‌گو مارادونا، نخستین قهرمانی خود در سری آ را در فصل 1986–1987 کسب کرد. گلدبلات درباره جشن‌های این قهرمانی نوشت: “جشن‌ها به شدت پرشور و هیجان‌انگیز بود. به طور خودجوش، مجموعه‌ای از مهمانی‌ها و جشن‌های خیابانی در سرتاسر شهر به راه افتاد که به گونه‌ای مسری، کارناوالی شبانه‌روز را به مدت بیش از یک هفته به همراه داشت.

تمامی دنیا دگرگون شده بود. طرفداران ناپولی مراسمی شاد و در عین حال نمادین به عنوان تشییع جنازه برای یوونتوس و میلان برگزار کردند و بر دوش همکاران خود، مرگ رقبای قدیمی را جشن گرفتند. در سال 1987، ایتالیا یک چهره دیگر به خود گرفت و یک امپراتوری جدید متولد شد.”

دیگو مارادونا نقاشی دیواری

دیگو مارادونا نقاشی دیواری

نقاشی دیواری دیگو مارادونا به افتخار دیه‌گو مارادونا بر روی ساختمان‌های تاریخی شهر کشیده شده و نام بسیاری از کودکان تازه متولد شده به خاطر او انتخاب شده است. تیم ناپولی در سال موردنظر با کسب پیروزی در فینال کوپا ایتالیا 1987 مقابل آتالانتا، موفق به کسب دوگانه شد. مارادونا نیز در این موفقیت نقش کلیدی ایفا کرد و در جریان این رقابت‌ها، هفت گل در ده بازی به ثمر رساند.

دیگو مارادونا مثلث هجومی

در فصل بعد، مثلث هجومی قدرتمند تیم که متشکل از مارادونا، برونو جوردانو و کارکا بود، بعدها به عنوان خط حمله “Ma-Gi-Ca” (جادویی) شناخته شد.

دیگو مارادونا برونو جوردانو

با وجود این که این تیم نتوانست از عنوان قهرمانی خود در لیگ دفاع کند و در چهار بازی پایانی به آث میلان باخت، مارادونا در فصل 1987–1988 با به ثمر رساندن 15 گل، عنوان بهترین گلزن سری آ را به خود اختصاص داد.

مارادونا جوردانو کارکا

مارادونا جوردانو کارکا

دیگو مارادونا کارکا او همچنین با 115 گل، به عنوان بهترین گلزن تاریخ ناپولی شناخته می‌شد تا زمانی که رکورد او توسط مارک هامش 7 شکسته شد.

دیگو مارادونا بهترین گلزن

او همچنین در فصل کوپا ایتالیا به عنوان بهترین گلزن شناخته شد و موفق به زدن شش گل گشت. با این حال، ناپولی در مرحله یک چهارم نهایی توسط تورینو حذف شد و دو گل مارادونا در بازی برگشت نتوانست مانع این حذف شود.

دیگو مارادونا کوپا ایتالیا

در فصل 1988–1989، ناپولی در لیگ و کوپا ایتالیا مقام نایب قهرمانی را به دست آورد و در فینال باختی را به سمپدوریا متحمل شد. با این وجود، این تیم انتقام این نایب قهرمانی را با کسب عنوان قهرمانی جام یوفا گرفت و در فینال دو بازی برابر اشتوتگارت به پیروزی رسید.

دیگو مارادونا جام یوفا

در بازی برگشت مرحله یک چهارم نهایی مقابل رقیب دیرینه‌اش، یوونتوس، مارادونا موفق شد یک پنالتی را به ثمر برساند و ناپولی در نهایت پس از وقت اضافی به مرحله بعدی صعود کرد.

دیگو مارادونا کوپا 

در بازی نخست فینال، مارادونا از روی یک پنالتی در یک پیروزی خانگی 2-1 گلزنی کرد و سپس به گل پیروزی کارکا کمک کرد. در بازی برگشت که در تاریخ 17 می برگزار شد و به تساوی 3–3 انجامید، او با ضربه سر به گل چیرو فرارا کمک کرد.

دیگو مارادونا سوپر کاپ ایتالیا

ناپولی در فصل 90-1989 دومین قهرمانی خود در لیگ را به دست آورد و سپس در سال 1990 موفق به کسب سوپرکاپ ایتالیا شد و رقبای خود یعنی یوونتوس را با نتیجه 5-1 شکست داد.

دیگو مارادونا سوپر کاپ

دیگو مارادونا سوپر کاپ

فرانکو بارزی، مدافع میانی آث میلان، در پاسخ به این پرسش که سخت‌ترین بازیکنی که تاکنون با او مقابله کرده، کیست، به مارادونا اشاره کرد؛ دیدگاهی که هم‌تیمی‌اش در میلان، پائولو مالدینی نیز با آن هم‌نظر است.

جریمه دیگو مارادونا 

با اینکه مارادونا در دوران فعالیتش در ایتالیا عملکرد موفقی در زمین فوتبال داشت، اما مشکلات شخصی او به تدریج افزایش یافت. مصرف کوکائین او ادامه پیدا کرد و به دلیل غیبت‌هایش از بازی‌ها و تمرینات، باشگاه او مبلغ 70000 دلار جریمه‌اش کرد که به ظاهراً به خاطر “استرس” بود.

دیگو مارادونا جام جهانی 1990

او در آن محل با یک رسوایی مربوط به یک پسر نامشروع مواجه شد و همچنین به خاطر ادعای دوستی با یک سندیکای جنایی به نام کامورا مورد سوءظن قرار گرفت. علاوه بر این، پس از برگزاری جام جهانی 1990، زمانی که او و تیم ملی آرژانتین در یک بازی نیمه‌نهایی ایتالیا را در ورزشگاه سن پائولو شکست دادند، با واکنش‌های تند و آزاردهنده برخی از هواداران محلی روبرو شد.

سبک بازی دیگو مارادونا

اگرچه او به خاطر علاقه‌اش به انجام دویدن‌های انفرادی با توپ شناخته می‌شد، اما در عین حال یک استراتژیست و بازیکنی با درک تیمی بالا نیز بود. او دارای آگاهی فضایی بسیار عالی و تکنیک بالایی در کار با توپ بود.

دیگو مارادونا استراتژیست

او در فضاهای محدود عملکرد موثری داشت و به راحتی می‌توانست با جذب مدافعان، یا از شلوغی میدان فرار کند (همچون گل دومش برابر انگلیس در سال 1986) و به هم‌تیمی‌هایش موقعیت‌های بهتری بدهد.

دیگو مارادونا شوت سریع

او به دلیل کوتاهی قدش، اما با بدنی نیرومند، قادر بود توپ را به مدت طولانی با یک مدافع نگه دارد تا منتظر هم‌تیمی‌اش بماند یا برای ضربه‌ای سریع فاصله بگیرد. او در زمین ویژگی‌های رهبری خود را به نمایش گذاشت و در مسابقات جام جهانی 1986، 1990 و 1994 کاپیتان تیم ملی آرژانتین بود.

در حالی که مارادونا در درجه اول به عنوان یک بازی‌ساز خلاق شناخته می‌شد، او همچنین به خاطر توانایی‌اش در گلزنی و تمام کردن موقعیت‌ها معروف بود. آریگو ساکی، سرمربی سابق میلان، در مصاحبه‌ای با روزنامه Il Corriere dello Sport در سال 2010، به ستایش میزان کار و تلاش دفاعی مارادونا هنگام مقابله با توپ پرداخت.

دریبل زدن دیگو مارادونا

دریبل زدن دیگو مارادونا

یکی از ویژگی‌های برجسته مارادونا، دریبل زدن سریع در جناح راست و نزدیک شدن به خط دروازه حریف بود. او همچنین توانایی بالایی در ارسال پاس‌های دقیق به هم‌تیمی‌هایش داشت. دیگر علامت تجاری او، حرکات «رابونا» بود، که به معنای ارسال پاس با پای مخالف به صورت ضربدری و با حفظ تمام وزن بدن است.

پاس ضربدر معکوس دیگو مارادونا

این مانور به ایجاد چندین پاس گل منجر شد، از جمله ارسال سانتری که رامون دیاز در سال 1980 در برابر سوئیس با ضربه سر به گل تبدیل کرد. علاوه بر این، او یکی از علاقه‌مندان مشهور به حرکت رولت بود، حرکتی که بدین صورت انجام می‌شد که توپ را ابتدا با یک پا و سپس با پای دیگر به عقب می‌کشید و همزمان یک چرخش 360 درجه نیز انجام می‌داد.

چرخش مارادونا

به علت علاقه‌اش به به‌کارگیری این حرکت، گاهی اوقات در رسانه‌ها به آن «چرخش مارادونا» اطلاق می‌شود. او همچنین در زدن ضربه‌های آزاد و پنالتی‌های خطرناک ماهر بود و به خاطر توانایی‌اش در منحرف کردن توپ از کرنر و ضربات ایستگاهی مستقیم شناخته می‌شد.

ضربات آزاد مارادونا

او به عنوان یکی از برجسته‌ترین متخصصان در زمینه ضربات ایستگاهی در تاریخ فوتبال شناخته می‌شود. تکنیک منحصر به فرد او در زدن ضربات آزاد، به ویژه به دلیل بالا بردن زانویش هنگام ضربه زدن به توپ با زاویه‌ای بلند، این امکان را به او می‌داد که توپ را به راحتی از روی دیوار مدافعان عبور دهد.

او قادر بود ضربات آزاد را حتی از فاصله‌های نزدیک، در حدود 17 تا 21 متر خارج از محوطه جریمه، به دقت و قوت بالایی بزند. سبک زدن ضربات آزاد او تأثیرات عمیقی بر روی چندین بازیکن مشهور دیگر، از جمله جانفرانکو زولا، آندره آ پیرلو و لیونل مسی گذاشته است.

دیگو مارادونا حیله گر

مارادونا به دلیل شخصیت زیرک و حیله‌گرش شهرت زیادی داشت. برخی از منتقدان، گل جنجالی “دست خدا” او در جام جهانی 1986 را به عنوان یک حرکت هوشمندانه توصیف می‌کنند.

شخصیت حیله گر دیگو مارادونا

یکی از بازیکنان حریف، گلن هادل، به این موضوع اعتراف کرد که مارادونا این گل را با تکان دادن سرش در حین لمس توپ با دست خود، به شکل مؤثری پنهان کرده است.

دیگو مارادونا چپ پا

دیگو مارادونا چپ پا

مارادونا معمولاً از پای چپ خود استفاده می‌کرد و این امر به‌ویژه زمانی مشهود بود که توپ در موقعیتی قرار می‌گرفت که استفاده از پای راستش مناسب‌تر بود. این ویژگی در گل اول او به بلژیک در نیمه‌نهایی جام جهانی 1986 به وضوح نمایان شد.

مارادونا چپ پا

در آن مسابقه، مارادونا برای دریافت پاس وارد کانال راست داخلی شد، اما اجازه داد توپ به پای چپش بیفتد و این نشان‌دهنده نیاز او به توانایی فنی بالاتر بود. او در حرکت مشابهی در بازی قبلی مقابل تیم ملی انگلیس برای به ثمر رساندن “گل قرن”، حتی یک‌بار هم از پای راستش استفاده نکرد، اگرچه تمامی آن حرکت در سمت راست زمین انجام شده بود.

در بازی مرحله دوم جام جهانی 1990 مقابل برزیل، او از پای راست خود برای ارسال پاس گل به کلودیو کانیگیا استفاده کرد؛ زیرا دو مدافع برزیلی او را در موقعیتی قرار دادند که استفاده از پای چپش امکان‌پذیر نبود.

دیگو مارادونا بهترین بازیکن

دیگو مارادونا به‌طور گسترده به‌عنوان بهترین بازیکن نسل خود شناخته می‌شود. او در نظر کارشناسان، بازیکنان و مدیران، یکی از برترین بازیکنان تاریخ فوتبال محسوب می‌شود و برخی حتی او را به‌عنوان بهترین بازیکن تاریخ فوتبال معرفی می‌کنند.

دیگو مارادونا نابغه فوتبال

مارادونا به‌عنوان یکی از ماهرترین و بااستعدادترین بازیکنان این ورزش شناخته می‌شود و به‌خصوص در دریبل‌زنی و انجام ضربات آزاد شهرت دارد. او که در دوران جوانی نشان داد که استعدادی زودرس است، تنها به خاطر توانایی‌های بازی‌اش شناخته نمی‌شود، بلکه به دلیل فداکاری، اراده و اخلاق کاری که برای بهبود جنبه‌های فنی بازی خود به‌خصوص در تمرین نشان داد، مورد تحسین مدیر سابقش، منوتی، نیز قرار گرفته است. این ویژگی‌ها نشان‌دهنده تلاشی است که مارادونا فراتر از استعداد طبیعی‌اش برای پیشرفت در بازی کرده است.

مربی دیگو مارادونا

مربی دیگو مارادونا

دیگو مارادونا مربیگری زیبایی بازی دیگو جنبه‌ای ارثی دارد که در تسلط طبیعی‌اش بر توپ نمایان است، اما این موضوع به خاطر توانایی او در یادگیری نیز قابل‌توجه است. دیگو مارادونا مربی بسیاری از حرکات نرم و ضربات «نابغه» او در واقع نتیجه تلاش مستمرش هستند. دیگو با تصویری که از او به نمایش گذاشته می‌شود، تفاوت زیادی دارد.

مربیگری دیگو مارادونا 

مشاهدهٔ او در زمین و راهنمایی‌هایش تجربه‌ای دلنشین بود. او در تمرینات و حتی در جلسات دشوار، «بازی‌های فوق‌العاده»، انجام «کارهای غیرممکن» و «حرکات شگفت‌انگیز» با توپ را به نمایش گذاشته است.

بازنشستگی دیگو مارادونا 2011

در سال 2000، شماره 10 ناپولی به صورت رسمی بازنشسته شد. با این حال، در سال 2011، دیگو مارادونا اعلام کرد که تمایل دارد ازکیل لاوتزی از این شماره پیراهن استفاده کند. در یک نظرسنجی که توسط روزنامه Il Mattino برگزار شد، 54 درصد از طرفداران به نگه‌داشتن پیراهن بازنشسته رای دادند و در نتیجه هیچ تغییری در این تصمیم حاصل نشد.

دیگو مارادونا رونالدوی برزیلی

دیگو مارادونا، یکی از بزرگترین اسطوره‌های تاریخ فوتبال، نه تنها در قلب میلیون‌ها طرفدار فوتبال منزلی ویژه داشت، بلکه از نظر بزرگان و دیگر اسطوره‌های این ورزش نیز به عنوان فردی باارزش و محترم شناخته می‌شد.

مارادونا رونالدو

بسیاری از پیشکسوتان و چهره‌های برجسته فوتبال به نبوغ، شخصیت و تأثیر عمیق مارادونا در دنیای فوتبال اعتراف کرده‌اند.

مارادونا پله

مارادونا پله

پله و مارادونا، دو افسانه بزرگ دنیای فوتبال، همواره در یک رقابت سالم با یکدیگر بوده‌اند. آن‌ها به مهارت‌ها و توانایی‌های یکدیگر ارادت می‌ورزیدند و بر این باور بودند که مقایسه آن‌ها به هیچ وجه منطقی نیست، چرا که هر یک سبک بازی منحصر به فرد و خاص خود را دارا بوده است.

خورخه والدانو مارادونا

خورخه والدانو، بازیکن و سرمربی مشهور آرژانتینی، درباره دیه‌گو مارادونا می‌گوید: “مارادونا یک رهبر فنی منحصر به فرد بود، کسی که تمامی مشکلاتی را که ممکن بود در طول بازی پیش آید، به راحتی حل می‌کرد.

اول از همه، او مسوول انجام معجزات بود که این امر باعث می‌شد هم‌تیمی‌هایش اعتماد به نفس بالایی پیدا کنند. همچنین، میزان شهرت و سلبریتی او به قدری بالا بود که تمام فشارها را از سوی هم‌تیمی‌هایش جذب می‌کرد. هیچ مشکلی در میدان وجود نداشت که مارادونا نتواند آن را حل کند.”

والدانو مارادونا

مارادونا والدانو منظور من این است که: “شخصی شب قبل از مسابقه به راحتی می‌خوابید، نه تنها به این دلیل که می‌دانست در کنار دیگو بازی می‌کند و دیگو کارهایی انجام می‌دهد که هیچ بازیکن دیگری در دنیا قادر به انجام آن‌ها نیست، بلکه به دلیل این احساس ناخودآگاه بود که اگر شکست می‌خوردیم، مارادونا بیشتر از همه مسئولیت را بر دوش می‌کشید و بیشتر از دیگران متهم می‌شد. این نوع تأثیرگذاری بود که او بر تیم داشت.”

مارادونا میشل پلاتینی

مارادونا میشل پلاتینی

این تصویر از مسابقه‌ای در سال 1986 به نمایش گذاشته شده است که در آن دیگو مارادونا و میشل پلاتینی، کاپیتان‌های وقت تیم‌های ملی فوتبال آرژنتین و فرانسه، در کنار یکدیگر ایستاده‌اند. در این عکس، بر روی پیراهن مارادونا عبارت “نه به مواد مخدر” و بر روی پیراهن پلاتینی عبارت “نه به فساد” نوشته شده است.

مارادونا پلاتینی

جهان و سرنوشت به قدری عجیب و غریب است که امروزه مارادونا به عنوان نماد استفاده از مواد مخدر و پلاتینی به عنوان نمادی از فساد در دنیای فوتبال شناخته می‌شوند. این دو بازیکن، که از بهترین‌های فوتبال جهان در دهه 80 میلادی و از مشهورترین نام‌ها در تاریخ ورزش به حساب می‌آیند، در سال‌های بعد مسیر غم‌انگیزی را تجربه کرده‌اند.

مارادونا و میشل پلاتینی

پلاتینی، هم‌تیمی مارادونا در باشگاه یوونتوس، به نبوغ شگفت‌انگیز او در میدان فوتبال اعتراف کرد. او باور داشت که مارادونا توانایی‌هایی داشت که هیچ کدام از بازیکنان دیگر قادر به تکرار آن‌ها نبودند.

پلاتینی در مورد مارادونا اظهار داشت: “من او را به خاطر اشتباهاتش نمی‌زنم. بلکه اطرافیانش را سرزنش می‌کنم. همه کسانی که در کنار او بودند، از او بهره‌برداری کردند و نتوانستند به او کمک کنند تا در مسیر بهبود و پیشرفت قرار گیرد.”

دیگو مارادونا گابریل باتیستوتا

با ستایش از “کاریزمای” مارادونا، گابریل باتیستوتا، مهاجم پرافتخار و هم‌تیمی سابق او در تیم ملی آرژانتین، گفت: “دیگو می‌تواند حاکم یک استادیوم باشد و همه به او خیره شوند. من در کنار او بازی کرده‌ام و می‌توانم به شما بگویم که او چقدر از نظر فنی برای تیم کلیدی و مؤثر بود.”

دیگو مارادونا کورادو فرلاینو

کورادو فرلاینو، رئیس سابق باشگاه ناپولی، در سال 2008 درباره ویژگی‌های رهبری دیه‌گو مارادونا در زمان حضورش در این تیم صحبت کرد و او را به عنوان “یک مربی در زمین” معرفی کرد.

مارادونا فرانکو بارزی

مارادونا فرانکو بارزی

فرانکو بارزی، اسطوره باشگاه میلان، در یک اعتراف صادقانه و طبیعی، دیگو آرماندو مارادونا را به عنوان سرسخت‌ترین مهاجم‌ چالش‌برانگیز که با او به رقابت پرداخته، معرفی کرده است. بارزی در یک مصاحبه اختصاصی با مارکا اظهار کرده است:

مارادونا و فرانکو بارزی

“من با قهرمانان زیادی به میدان رفته‌ام و نمی‌توانم بین آن‌ها تفاوت قائل شوم، اما اگر بخواهم از بین تمامی این قهرمانان، یک نفر را به عنوان بزرگ‌ترین انتخاب کنم، بدون شک دیگو آرماندو مارادونا را خواهم گفت. او بهترین رقیبی بود که با او بازی کرده‌ام.”

مارادونا گری لینهکر

گری لینهکر، مهاجم پیشین تیم ملی انگلیس، اظهار داشت: “زمانی که دیگو گل دوم را وارد دروازه ما کرد، حس می‌کردم که باید او را تشویق کنم. به طور واقعی، زدن چنین گل زیبایی غیرقابل تصور بود. او به طور قطع یکی از بهترین بازیکنان تاریخ فوتبال است و یک پدیده واقعی به شمار می‌آید.”

مارادونا فرانکو فرانس بکنباویر

مارادونا و  بکنباویر کاپیتان اسطوره‌ای تیم ملی آلمان، معتقد بود که مارادونا بزرگ‌ترین استعداد تاریخ فوتبال است که تا به حال مشاهده شده است.

دیگو مارادونا و مسی

دیگو مارادونا و مسی

مارادونا مسی لیونل مسی پس از دریافت توپ طلا، اظهار داشت: “ابتدا می‌خواهم از افرادی که به من رأی دادند، قدردانی کنم. این جایزه را می‌خواهم با هم‌تیمی‌هایم در تیم ملی فوتبال آرژانتین تقسیم کنم.”

دیگو مارادونا لیونل مسی

سپس در انتهای صحبت‌های خود، این جایزه را به دیگو مارادونا به مناسبت سالروز تولدش تقدیم کرد و افزود: “در روز تولد مارادونا، به یاد او هستم. لیونل مسی دیگو مارادونا هیچ مکانی بهتر از اینجا برای گرامیداشت یاد دیگو وجود ندارد. دیگو! این جایزه را با تو به اشتراک می‌گذارم.”

دیگو مارادونا یوهان کرایف

یوهان کرایف، بازیکن پیشین هلندی، در مورد مهارت‌های دریبلینگ خود به شباهت‌هایی میان دیه‌گو مارادونا و لیونل مسی اشاره کرده است که به نظر می‌رسد توپ به پای آن‌ها چسبیده باشد. توانایی بدنی او نیز در دو گلش مقابل بلژیک در جام جهانی 1986 به خوبی به نمایش درآمد.

دیگو مارادونا نشریات

برخی از نشریات به مارادونا لقب “طفره زن باهوش” داده‌اند و او را با شخصیت “جیب‌بر جوجه‌تیغی” از رمان الیور تویست نوشته چارلز دیکنز مقایسه کرده‌اند.

دیگو مارادونا فرانسیسکو کورنیخو

فرانسیسکو کورنیخو، مربی فوتبال جوانان و نخستین فردی که استعدادیابی مارادونا را انجام داد، درباره دیگو چنین می‌گوید: “وقتی برای اولین بار دیگو و نحوه بازی‌اش را مشاهده کردم، به شدت تحت تأثیر توانایی‌های او قرار گرفتم. این واقعیت که او تنها هشت سال دارد، قابل باور نبود؛ زیرا شیوه بازی او شبیه به بزرگ‌ترها بود.”

دیگو مارادونا گیلم بالاگوئه

گیلم بالاگوئه در مورد هدایت کشورش به جام جهانی 1986 و به ویژه درخصوص عملکرد فوق‌العاده‌اش و دو گل مهمی که در مرحله یک چهارم نهایی مقابل انگلیس به ثمر رساند، می‌نویسد: “آن روز یکشنبه در مکزیکوسیتی، جهان شاهد قدرت یک مرد بود – به معنای واقعی کلمه. او توانست احوال یک ملت غمگین و سرکوب‌شده را به ارتفاعات استراتوسفر برساند. او می‌توانست بهترین بازیکن جهان باشد.”

دیگو مارادونا کاپادیا

کاپادیا بیان کرد: “مارادونا قسمت سوم از یک سه‌گانه درباره نابغه‌ها و شهرت دوران کودکی است.”

او ادامه داد: “من جذب سفر او شدم؛ هر جا که می‌رفت، لحظات شگفت‌انگیز و درام‌های باورنکردنی را به همراه داشت. او یک رهبر واقعی بود که تیم‌هایش را به بالاترین سطح می‌رساند، اما همچنین با چالش‌های زیادی در حرفه‌اش مواجه بود. او همواره از همه‌ی شرایط علیه سیستم‌های ضعیف استفاده می‌کرد. نبوغ و هوش او به او کمک می‌کرد تا پیروز شود.”

دیگو مارادونا شماره 10

دیگو مارادونا شماره 10

شماره پیراهن دیگو مارادونا دیگو مارادونا در مراسم وداع لوتار ماتئوس، برای نخستین و آخرین بار پیراهن شماره ۱۰ بایرن مونیخ را به تن کرد.

مارادونا در برابر تیم‌های آلمانی حریف سرسختی به شمار می‌رفت؛ چرا که در دو فینال جام جهانی با این تیم روبرو شده و یک بار موفق شد همراه با آرژانتین عنوان قهرمانی را به دست آورد، در حالی که در مرتبه دیگر با اشک ورزشگاه را ترک کرد.

بایرن مونیخ دیگو مارادونا

او در این مراسم که در مونیخ برگزار شد، پیراهن سفید و قرمز بایرن متعلق به سال ۲۰۰۰ را پوشید و تصاویری ماندگار از لحظاتش در این پیراهن ثبت کرد. شایان ذکر است که مارادونا هرگز در دوران حرفه‌ای خود در آلمان، عضوی از هیچ تیمی نبود.

دیگو مارادونا مونیخ

دیگو مارادونا به عنوان نخستین بازیکن تاریخ فوتبال، دو بار رکورد نقل و انتقالات را در سطح جهانی شکسته است. او برای بار اول با انتقالی به مبلغ ۵ میلیون یورو به باشگاه بارسلونا در لالیگا ملحق شد و سپس برای بار دوم به ناپولی در سری آ با هزینه ۶٫۹۵ میلیون یورو منتقل گردید.

ترانسفرمارکت دیگو مارادونا

در طول دوران حرفه‌ای خود، مارادونا به عنوان یک هافبک هجومی و بازی‌ساز برجسته، برای تیم‌های آرژانتینوس جونیورز، بوکا جونیورز، بارسلونا، ناپولی، سویا و نیولز اولد بویز به میدان رفت. او بیشترین موفقیت‌های خود را در تیم‌های بارسلونا و ناپولی کسب کرد.

دیگو مارادونا اسطوره فوتبال

دیگو مارادونا اسطوره فوتبال

دیگو مارادونا در طول دوران حرفه‌ای خود در تیم ملی آرژانتین، 91 بازی انجام داد و موفق به ثبت 34 گل شد. او در چهار دوره مختلف از مسابقات جام جهانی فوتبال شرکت کرد که مهم‌ترین آنها جام جهانی 1986 در مکزیک بود.

مارادونا اسطوره فوتبال

در آن مسابقه، مارادونا به عنوان کاپیتان تیم ملی آرژانتین ایفای نقش کرد و این تیم را به پیروزی در فینال مقابل آلمان غربی رهبری نمود. همچنین، او به عنوان بهترین بازیکن این مسابقات شناخته شد و توپ طلا را به خود اختصاص داد.

لقب دیگو مارادونا

طرفداران دیگو مارادونا لقب‌های مختلفی به او می‌دادند که نشان‌دهنده احترام و محبت عمیقشان نسبت به او بود. یکی از مشهورترین این القاب، “دیوس” بود که در زبان اسپانیایی به معنای “خدا” است. این لقب به دلیل مهارت‌های بی‌نظیر و تاثیر شگرف او در دنیای فوتبال به مارادونا اطلاق می‌شد.

آمار دیگو مارادونا

دیگو مارادونا آمار 

بازی و گل‌ها بر مبنای باشگاه، فصل و مسابقات صورت گرفته تا تاریخ 1995.

سال‌ها باشگاه‌ها تعداد بازی ها تعداد گل ها
۱۹۷۶–۱۹۸۱ آرژانتینوس جونیورز ۱۶۷ (۱۱۶)
۱۹۸۱–۱۹۸۲ بوکا جونیورز ۴۰ (۲۸)
۱۹۸۲–۱۹۸۴ بارسلونا ۳۶ (۲۲)
۱۹۸۴–۱۹۹۱ ناپولی ۱۸۸ (۸۱)
۱۹۹۲–۱۹۹۳ سویا ۲۶ (۱۵)
۱۹۹۳–۱۹۹۴ نیولز اولد بویز ۵ (۴)
۱۹۹۵–۱۹۹۷ بوکا جونیورز ۳۰ (۷)
مجموع ۴۹۱ (۲۷۳)

افتخارات و جام های دیگو مارادونا

افتخارات و جام های دیگو مارادونا

افتخارات باشگاهی دیگو مارادونا

  • قهرمان جام جهانی فوتبال زیر 20 سال در سال 1979
  • قهرمان لیگ برتر باشگاه‌های آرژانتین در سال 1981
  • قهرمانی در سری آ (۲ بار): ۸۷-۱۹۸۶، ۹۰-۱۹۸۹
  • قهرمانی در جام حذفی ایتالیا: ۸۶-۱۹۸۷
  • قهرمان لیگ اروپا: ۱۹۸۹
  • قهرمان سوپر جام ایتالیا: ۱۹۹۰
  • نایب قهرمان سری آ (۲ بار): ۸۸-۱۹۸۷، ۸۹-۱۹۸۸
  • نایب قهرمان جام حذفی ایتالیا: ۸۹-۱۹۸۸

افتخارات تیمی دیگو مارادونا

افتخارات فردی دیگو مارادونا

  • بوکا جونیورز: قهرمانی در لیگ آرژانتین
  • بارسلونا: جام حذفی اسپانیا، سوپر جام اسپانیا
  • افتخارات ملی دیگو مارادونا
  • تیم ملی آرژانتین
  • قهرمان جام جهانی فوتبال زیر ۲۰ سال: ۱۹۷۹
  • قهرمان جام جهانی: ۱۹۸۶
  • نایب قهرمان جام جهانی: ۱۹۹۰
  • قهرمان جام فینالیسما: ۱۹۹۳
  • شناخته‌شده به عنوان یکی از 10 بازیکن تأثیرگذار تاریخ جام‌های جهانی به انتخاب مجله‌ی تایمز
  • دو بار برنده‌ی عنوان بازیکن سال فیفا
  • برنده‌ی توپ طلا

تمرین های دیگو مارادونا

تمرین های دیگو مارادونا

مارادونا در یک فیلم مستند که در سال 2019 درباره زندگی‌اش به نام “دیگو مارادونا” منتشر شد، اعتراف کرد که برنامه هفتگی او به این شکل بود: “یک بازی در روز یکشنبه، بیرون رفتن تا چهارشنبه و سپس رفتن به باشگاه در روز پنجشنبه.”

دیگو مارادونا تمرینات

آصف کاپادیا، کارگردان این مستند، در سال 2020 درباره رژیم تمرینی نامنظم مارادونا گفت: “او یک متابولیسم خاص داشت. شاید به طرز عجیبی بد شکل به نظر می‌رسید، اما به شدت تمرین می‌کرد و تا روز مسابقه، عرق می‌ریخت. فرم بدنی‌اش با یک فوتبالیست معمولی همخوانی نداشت، اما در نهایت حس تعادل را پیدا می‌کرد.”

دیگو مارادونا تمرینات بدنسازی

علاوه بر این، آصف کاپادیا تأکید کرد که مارادونا به خاطر داشتن یک مربی تناسب اندام شخصی به نام فرناندو سینیورینی که او را در زمینه‌های مختلف تمرین می‌داد، از سایرین پیشی گرفته بود. سینیورینی فردی بسیار تحصیل‌کرده و باهوش بود که به حفظ آمادگی جسمانی مارادونا کمک می‌کرد.

خداحافظی دیگو مارادونا از فوتبال

وداع دیگو مارادونا با دنیای فوتبال، یکی از غم‌انگیزترین لحظات برای طرفداران این ورزش محسوب می‌شود. این اسطوره آرژانتینی، پس از سال‌ها درخشش و ارائه لحظاتی فراموش‌نشدنی، در نهایت به دلیل چالش‌های جسمی و مسائل مربوط به دوپینگ از دنیای فوتبال کناره‌گیری کرد.

موزه دیگو مارادونا

موزه دیگو مارادونا

در دنیای فوتبال، هیچ فردی به اندازه دیگو مارادونا زندگی پیچیده و پرماجرای خود را از دوران کودکی تا بزرگ‌سالی تجربه نکرده است. او که در محله‌های فقیرنشین بوینس آیرس رشد کرد، به خوبی با سختی‌های فقر آشنا بود.

با استعداد بی‌نظیرش در زمین فوتبال، به سرعت شهرت یافت و به ثروت دست پیدا کرد. مارادونا در طول زندگی خود انواع مختلف مواد مخدر را تجربه کرد، به نیمکت تیم ملی آرژانتین رسید و در مسیر خود، هزاران واقعه فوتبالی و غیر فوتبالی را پشت سر گذاشت. دیگو مارادونا در ناحیه‌ای بزرگ شد که حالا تبدیل به مکانی برای تجمع و تماشای مردم شده است.

دیگو مارادونا موزه

خانه‌ای که مارادونا در دوران نوجوانی خود در بوینس آیرس در آنجا رویای تبدیل شدن به یک فوتبالیست مشهور را در سر می‌پروراند، اکنون به طور کامل بازسازی شده و به موزه تبدیل شده است.

در همین خانه بود که مارادونا در ذهن خود به آرزوی فوتبالیست شدن و دستیابی به شهرت می‌اندیشید. خانه‌ای که امروز می‌تواند الهام‌بخش بسیاری از جوانان مستعد و نیازمند بوینس آیرس در مسیر پیشرفت باشد. بدون شک، این خانه پس از درگذشت دُن‌دیگو در سن ۶۰ سالگی توجه بیشتری را به خود جلب خواهد کرد.

ورودی موزه دیگو مارادونا 

برای ورود به خانه مارادونا، لازم است مبلغی به‌عنوان هزینه ورودی پرداخت کنید. این خانه یادآور خاطرات مارادونا از دهه ۱۹۷۰ میلادی و آغاز دوران حرفه‌ای فوتبال او است، زمانی که اولین قرارداد حرفه‌ای خود را در سال ۱۹۷۸ امضا کرد.

اخلاق دیگو مارادونا 

دیگو مارادونا یکی از چهره‌های جنجالی و بحث‌برانگیز در تاریخ ورزش بود. اگرچه سبک بازی خارق‌العاده‌اش مورد تحسین بازیکنان، کارشناسان و مربیان قرار گرفت، اما رفتار پرخاشگرانه و خلق‌وخوی خاص او، چه در داخل زمین و چه در زندگی شخصی، اغلب مورد انتقاد واقع می‌شد.

با این وجود، در سال ۲۰۰۵، پائولو مالدینی، اسطوره فوتبال ایتالیا، مارادونا را نه‌تنها بهترین بازیکنی که تا به حال با او روبه‌رو شده بود توصیف کرد، بلکه از او به‌عنوان صادق‌ترین بازیکن نیز یاد کرد. مالدینی گفت:
«او در زمین نمونه‌ای از رفتار حرفه‌ای بود – به همه احترام می‌گذاشت، از ستارگان تیم گرفته تا اعضای ساده‌تر. با اینکه بارها مورد خطا قرار می‌گرفت، هرگز شکایتی نمی‌کرد – نه مثل برخی مهاجمان امروزی.»

او همچنین اضافه کرد: «وقتی مارادونا در فرم بود، تقریباً هیچ راهی برای متوقف کردنش وجود نداشت.»

در سال ۲۰۱۸، جوزپه برگومی، مدافع سابق تیم ملی ایتالیا، مارادونا را «بهترین بازیکن تمام دوران» خواند. زلاتان ابراهیموویچ، ستاره سوئدی، نیز اظهار داشت که جنبه‌های حاشیه‌ای زندگی مارادونا اهمیتی ندارد، زیرا نبوغ او در زمین فوتبال همه چیز را تحت‌الشعاع قرار می‌داد.

ثروت دیگو مارادونا

ثروت دیگو مارادونا

فهرستی مفصل از املاک و مستغلات، درآمدهای حاصل از حق تصویر، و حتی یک خودروی زرهی آبی‌–خاکی ساخت بلاروس، تنها بخشی از دارایی‌های ثبت‌شده دیگو مارادونا است.

این اسطوره فوتبال آرژانتینی که به‌تازگی در سن ۶۰ سالگی چشم از جهان فرو بست، میراثی پیچیده و مبهم از خود بر جای گذاشته که بازتابی از زندگی شخصی پرفرازونشیب و گاه پرتنش اوست.

از زمان درگذشت مارادونا، گمانه‌زنی‌های متعددی درباره میزان ثروت واقعی او و افرادی که از این دارایی‌ها سهم خواهند برد، مطرح شده است.

دارایی دیگو مارادونا

در برخی گزارش‌های منتشرشده در رسانه‌های آرژانتینی، ارزش دارایی‌ها و میراث دیگو مارادونا بین ۷۵ تا ۱۰۰ میلیون دلار برآورد شده است. این رقم را خولیو چیاپه‌تا، روزنامه‌نگار ورزشی سرشناس و از افراد نزدیک به مارادونا، در یکی از مقالاتش مطرح کرده، هرچند که منبع مشخصی برای این تخمین ارائه نداده است.

در مقابل، وب‌سایت “Celebrity Net Worth” که به بررسی و گزارش‌ ثروت افراد مشهور می‌پردازد، رقم بسیار متفاوتی ارائه داده و ثروت خالص مارادونا در زمان مرگش را حدود ۵۰۰ هزار دلار اعلام کرده است. طبق گفته این وب‌سایت، این تخمین بر پایه “تحلیل‌های اقتصادی، مطالعات بازار و اطلاعات درون‌سازمانی” صورت گرفته است.

گاوصندوق های دیگو مارادونا 

پس از درگذشت دیگو مارادونا، وکلای خانواده‌اش پی بردند که او در شهر دبی دو گاوصندوق مرموز در اختیار داشته است. نکته قابل توجه این است که هیچ‌کس از محتوای دقیق این گاوصندوق‌ها اطلاعی ندارد. تنها فردی که رمز آنها را می‌دانست، خود مارادونا بود و فقط او از آنچه درون آنها پنهان کرده بود، باخبر بود.

دیگو مارادونا صندوق دبی

احتمال دارد در این گاوصندوق‌ها، ساعت، دلار یا اشیای قیمتی دیگری نگهداری شده باشد، یا حتی ممکن است کاملاً خالی باشند. واقعیت این است که مارادونا بیش از دو سال است که به این گاوصندوق‌ها — که در اختیار بانک‌های مخصوص نگهداری اشیای ارزشمند قرار دارند — سر نزده است.

گاوصندوق دیگو مارادونا 

در آرژانتین، مارادونا در صندوق امانات شخصی‌اش مجموعه‌ای از ساعت‌های لوکس و انگشتر معروف ۳۰۰ هزار دلاری خود را نگهداری می‌کرد؛ انگشتری که هنگام دریافت عنوان مدیر افتخاری باشگاه دینامو برست به او هدیه داده شده بود.

خانه های دیگو مارادونا

خانه های دیگو مارادونا

دیگو مارادونا خانه بلاروس در روزهای اخیر، شایعاتی مبنی بر مالکیت یک قصر سلطنتی در بلاروس توسط دیگو مارادونا به طور گسترده در شبکه‌های اجتماعی منتشر شده است.

عمارت دیگو مارادونا

با این حال، بر اساس منابع معتبر، هیچ مدرک مستندی دال بر تملک چنین ملک مجللی توسط مارادونا در بلاروس وجود ندارد. این ادعا به نظر می‌رسد بیشتر یک خبر جعلی یا شایعه‌ای بی‌پایه باشد که در فضای مجازی به سرعت گسترش یافته است.

دیگو مارادونا خانه بوئنوس آیرس

با وجود تصور رایجی که از خانه‌ یک ستاره‌ بین‌المللی در ذهن شکل می‌گیرد، آخرین محل اقامت دیگو مارادونا، خانه‌ای ساده و بی‌آلایش بود. این خانه در یکی از مناطق آرام و خلوت شهر بوئنوس آیرس واقع شده بود و مارادونا در دوری از喧و‌ه‌ی زندگی شهری، واپسین روزهای عمر خود را در آنجا سپری می‌کرد.

ماشین های دیگو مارادونا

مارادونا در طول زندگی‌اش مجموعه‌ای متنوع و چشمگیر از خودروها را گردآوری کرده بود. او علاقه خاصی به وسایل نقلیه‌ای داشت که تلفیقی از قدرت، سرعت و طراحی خیره‌کننده بودند. کلکسیون او ترکیبی از خودروهای اسپرت، لوکس و حتی خاص و غیرمنتظره بود. برخی از شناخته‌شده‌ترین خودروهای شخصی او عبارت‌اند از:

  • پورشه ۹۲۴

  • فیات ۱۲۸

  • فراری تستاروسا

  • بی‌ام‌و i8

  • بی‌ام‌و M4

  • شورلت کامارو RS

  • کامیون اسکانیا 113H

در میان این وسایل نقلیه، یکی از جالب‌توجه‌ترین و غیرمنتظره‌ترین موارد، کامیون اسکانیا 113H بود. این کامیون با رنگ آبی منحصربه‌فردش توجه بسیاری از رسانه‌ها را به خود جلب کرد. انتخاب چنین خودرویی از سوی مارادونا، نشان‌دهنده علاقه او به وسایل نقلیه بزرگ، قدرتمند و متفاوت بود—ویژگی‌هایی که با شخصیت خاص و ماجراجویانه او همخوانی داشت.

ماشین دیگو مارادونا

ماشین دیگو مارادونا

دیگو مارادونا کامیون اسکانیا ۱۱۳H مارادونا این کامیون را در دوران حضورش در آرژانتین خریداری کرده بود و گاه‌گاهی پشت فرمان آن دیده می‌شد؛ اتفاقی که برای هوادارانش هم جالب و هم غیرمنتظره بود. این انتخاب متفاوت، بازتابی از شخصیت خاص و غیرقابل پیش‌بینی مارادونا بود؛ کسی که همیشه خارج از چارچوب‌ها فکر می‌کرد و حتی در انتخاب خودرو نیز راه خودش را می‌رفت.

کامیون اسکانیا ۱۱۳H با آن بدنه عظیم و موتور قدرتمندش، شاید نشان‌دهنده بُعدی از مارادونا بود که کمتر دیده می‌شد: مردی مردمی، بی‌تکلف و به‌دور از تجملات، حتی اگر برای لحظاتی کوتاه.

دیگو مارادونا فراری تستاروساپ

مارادونا این فراری را در زمان بازی برای ناپولی در ایتالیا خریداری کرد؛ دورانی که او در اوج شهرت و محبوبیت قرار داشت و زندگی‌اش پر از جذابیت‌های خاص خارج از زمین فوتبال بود.

نکته جالب اینکه او برخلاف بیشتر مشتریان فراری، تستاروسای خود را به رنگ مشکی سفارش داد، در حالی که در آن دوران این خودرو عمدتاً فقط با رنگ قرمز کلاسیک عرضه می‌شد. این درخواست خاص، نه‌تنها تایید شد، بلکه به یکی از نشانه‌های شخصیت منحصربه‌فرد و جسور مارادونا تبدیل شد.

دیگو مارادونا شورلت کامارو RS

مارادونا این کامارو را در دوران حضورش در آرژانتین در اختیار داشت و گاهی اوقات با آن در خیابان‌های بوینس‌آیرس دیده می‌شد. شورلت کامارو RS با طراحی نمادین دهه‌های ۷۰ و ۸۰ میلادی، نه‌تنها یک خودرو، بلکه نماینده‌ی یک سبک زندگی بود:

دیگو مارادونا پورشه ۹۲۴

در میان خودروهای مختلفی که دیگو مارادونا در طول زندگی‌اش سوار شده بود، یک پورشه ۹۲۴ نیز جایگاه خاصی دارد. این خودرو اسپرت آلمانی، نخستین خودروی اروپایی لوکسی بود که مارادونا در دوران حضورش در فوتبال اروپا سوار شد. گفته می‌شود او این پورشه را در زمان بازی در باشگاه بارسلونا در اوایل دهه ۱۹۸۰ خریداری کرده بود.

دیگو مارادونا فیات ۱۲۸

دیگو مارادونا در ابتدای دوران حرفه‌ای‌اش، سوار بر یک خودروی ساده و جمع‌وجور فیات ۱۲۸ بود؛ ماشینی که نخستین خودروی شخصی او محسوب می‌شد. این خودرو در سال‌های ابتدایی دهه ۱۹۸۰، زمانی که مارادونا تازه در بوکاجونیورز بازی می‌کرد، نمادی از آغاز راه ستاره‌ای بود که بعدها به اسطوره فوتبال جهان تبدیل شد.

دیگو مارادونا بی‌ام‌و i8

دیگو مارادونا در دوران اقامتش در دبی، سوار بر یک خودروی مدرن و چشم‌نواز بی‌ام‌و i8 نیز دیده شده بود؛ خودرویی هیبریدی با طراحی آینده‌نگرانه که ترکیبی از قدرت، فناوری و زیبایی را به نمایش می‌گذارد. 

دیگو مارادونا بی‌ام‌و M4

دیگو مارادونا پشت فرمان یک خودروی لوکس BMW مدل M4 F82 دیده می‌شود؛ خودرویی جذاب و مدرن با ارزشی نزدیک به ۲۰۰ هزار یورو که قادر است در عرض تنها ۴ ثانیه از حالت سکون به سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت برسد.

دیگو مارادونا تبلیغات

دیگو مارادونا تبلیغات

دیگو مارادونا پوما در سال ۱۹۸۲، دیگو مارادونا به یکی از بزرگ‌ترین چهره‌های ورزشی جهان تبدیل شد. او قراردادهای تبلیغاتی متعددی با شرکت‌هایی چون پوما و کوکاکولا منعقد کرد و از این راه سالانه مبلغی بیش از ۱.۵ میلیون دلار به‌دست می‌آورد که حتی از دستمزد باشگاهی‌اش نیز بیشتر بود.

دیگو مارادونا کوکاکولا

در همان سال، مارادونا در یک آگهی تبلیغاتی مربوط به جام جهانی برای شرکت کوکاکولا و همچنین در یک تبلیغ تلویزیونی ژاپنی برای برند پوما حضور یافت. در سال ۱۹۸۴، زمانی که به باشگاه ناپولی پیوست، درآمد سالانه‌اش به ۷ میلیون دلار رسید. بخشی از این مبلغ شامل ۵ میلیون دلار حمایت مالی از سوی شرکت هیتاچی بود.

دیگو مارادونا لویی ویتون

در سال ۲۰۱۰، دیگو مارادونا در یک تبلیغ برای خانه مد فرانسوی لویی ویتون حضور یافت و در این آگهی، در حالی که در یک بازی فوتبال روی میز مشغول بود، با دیگر برندگان جام جهانی همچون پله و زین‌الدین زیدان به بازی پرداخت.

دیگو مارادونا تبلیغ نوشابه برزیلی

در سال 2006، یک تبلیغ تلویزیونی برای نوشابه برزیلی Guaraná Antarctica ساخته شد که در آن دیگو مارادونا به عنوان یکی از اعضای تیم ملی فوتبال برزیل به تصویر کشیده شد. در این تبلیغ، مارادونا پیراهن زرد رنگ تیم ملی برزیل را به تن کرده و همراه با بازیکنانی چون رونالدو و کاکا سرود ملی برزیل را می‌خواند.

اما در ادامه تبلیغ، مارادونا از خواب بیدار می‌شود و متوجه می‌شود که تمام این صحنه‌ها تنها یک کابوس بوده است، که ناشی از مصرف زیاد نوشیدنی مورد نظر است. این تبلیغ پس از پخش خود در آرژانتین جنجال زیادی به پا کرد و واکنش‌های زیادی از رسانه‌ها و مخاطبان این کشور به همراه داشت.

⏬مقالات پیشنهادی⏬ مصدومیت ماشاریپوفدوست دختر رضاییانبازیکن مارتین زوبیمندی

دیدگاهتان را بنویسید